Odpowiedź:
Renesansowe i średniowieczne ideały życia znacząco się różniły. W średniowieczu była wyraźna różnica pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Ludzie byli traktowani jako grzesznicy, którzy nie dorównują Bogu. W średniowieczu panował ideał ascezy, gdzie ludzie wyrzeczali się swoich dóbr, aby otrzymać świętość. W renesansie natomiast widzimy, że to człowiek jest kowalem swojego losu, ludzie, a szczególnie artyści zaczynają celebrować swoje "ja". W fragmencie "Mowy o godności człowieka" mamy Boga, który zwraca się do Adama, mówi mu, że jest to jego wola czy chce być człowiekiem, który jest na poziomie istot boskich czy woli zniżyć się do rzędu zwierząt, gdyż według renesansowych twórców człowiekiem się nie rodzimy, tylko stajemy. To samo mówi Jan Kochanowski w "Pieśni XIX". Bóg nie chciał nas zestawić ze zwierzętami, dał nam rozum, mowę. Według niego szkoda nazgwać człowiekiem kogoś, kto żyje w sposób nieprzyzwoity. Wskazuję on na powagę godnych myśli oraz nakłania tych co mogą, aby służyli dobrej sławie, czyli pomagali innym i dla dobra wspólnego.
Wiem, że nie jest to idealnie napisane, ale może naprowadziłam cię, abyś sam/a coś dopisała.
