Odpowiedź:
witam
na początku mojego listu chce ci podziękować że przez te trudne chwile jakie doświadczyłam byłeś blisko mnie. wiesz ,że był to dla mnie trudny czas i każde wsparcie osób bliskich na wagę złota. strata najbliższej osoby jest nie do zniesienia. czułam się okropnie. ciągle płakałam ale wierzyłam że ukoisz mój ból. poprzez modlitwę i rozmowę z tobą zostały ułożone moje smutki. Wiem że czas pomoże mi oswoić się że strata ale dusza ciągle tęskni. Najbardziej boje się samotności i gdy ten lek mnie ogarnia myślę wtedy o Tobie Boże że ty też cierpiałeś za ludzi. przeszłeś drogę krzyżowa i pewnie przeżywałem to samo co ja teraz.Serce pęka gdy pomyślę że mojego przyjaciela już przy mnie nie ma. łapie się na tym że chce do niego zadzwonić ale gdy sięgam po telefon uświadamiam sobie że on nie odbierze. Trudne są te chwile bez niego ale uczę się żyć w innej rzeczywistości.
Mam nadzieję że mnie nie opuścisz i ukoiszz mój ból. Pamiętaj że kocham ciebie i jestem ci wdzięczna za to że postawiłeś mi mojego przyjaciela no mojej drodze życia. Wiem że kiedyś jeszcze go spotkam w Królestwie bożym.
Twoja wierna Renata
