Obrona Zenona Ziembiewicza:
- Był młodym człowiekiem, który chciał „żyć uczciwie“. ale sytuacja finansowa, brak pomocy ze strony rodziny, zmusiła go postępować wbrew sobie, dlatego pisał artykuły do lokalnej „Niwy“ , co miało być przejściowym zajęciem.
- Nawiązał romans z Justyną, ale wyjeżdżając z Boleborzy nic jej nie obiecywał. To ona garnęła się do niego, tak jakby ja kochał.
- Zenon nie szukał towarzystwa Justyny. Ich spotkanie było zupełnie przypadkowe. Odnowił z nią romans, ponieważ miał do niej słabość.
- Chciał skończyć romans z Justyną.
- Uczciwie przyznał się do romansu Elżbiecie.
- Gdy Justyna zaszła w ciążę nigdy nie powiedział jej wprost, że ma „rozwiązać problem“
- Nie wycofywał się z pomagania dziewczynie, dawał pieniądze na utrzymanie, pomagał w znalezieniu pracy, zgodnie z jej żądaniami.
- Gdy został prezydentem próbował zrobić wiele dobrego dla miasta: rozpoczął budowę osiedla z domami dla robotników, założył park, otworzył pijalnię mleka dla dzieci, zbudował korty tenisowe, boisko do koszykówki i siatkówki.
- Decyzja o strzałach do robotników zapadła bez jego udziału. Potem chciano przenieść na niego całą odpowiedzialność.
- Ziembiewicz był dobrym synem, gdy zmarł ojciec przywiózł matkę do miasta, zamieszkała z z nim.
Oskarżenie Zenona:
- Ziembiewicz traktował kobiety przedmiotowo, które zaspokajały tylko jego fizyczne potrzeby, nie angażował się uczuciowo.
- Zawsze chciał być inny niż ojciec, który zdradzał matkę, ale postępował jak on, powielał jego błędy.
- Wiedział, że Justyna go kocha, ale oszukiwał ją, kontynuował romans, krzywdząc też Elżbietę.
- Nie był wierny Elżbiecie, kiedy byli razem.
- Nie był szczery wobec Justyny, nie przyznał się, że ma narzeczoną i planuje z nią ślub.
- Gdy Justyna zaszła w ciążę, pozostawił ją samą w podjęciu decyzji, zy ma urodzić dziecko czy nie.
- Wyręczał się Elżbietą w pomocy Justynie. To ona załatwiała pracę dla dziewczyny, ponieważ Zenon bał się, że ktoś może dowiedzieć się o jego powiązaniach z Bogutówną.
- Pracując w „Niwie” bez sprzeciwu spełniał polecenia Czechlińskiego, choć z wieloma rzeczami się nie zgadzał, zaprzedając własne wartości i ideały, żeby zapewnić sobie byt.
-Zenon popełnił samobójstwo, gdyż nie chciał, by jego romans z dziewczyną ze wsi wyszedł na jaw, że przyczynił sie do jej psychicznego załamania.
