Odpowiedź :
1. Wielokrotne powtarzanie danego fragmentu.
2. Analiza utworu pod względem budowy.
3. Rozpatrywanie harmonii i występujących po sobie tonacji.
4. Granie z metronomem.
5. W przypadku gry na fortepianie - ćwiczenie danego fragmentu osobno, potem łączenie oburącz.
2. Analiza utworu pod względem budowy.
3. Rozpatrywanie harmonii i występujących po sobie tonacji.
4. Granie z metronomem.
5. W przypadku gry na fortepianie - ćwiczenie danego fragmentu osobno, potem łączenie oburącz.
Odpowiedź:
- jeżeli są to utwory znane, szukam ich na wiadomej platformie, żeby posłuchać kilkakrotnie - łatwiej się uczyć grać, gdy wiadomo, jak to powinno brzmieć;
- czy na fortepianie, czy na flecie lub innym instrumencie, pomaga mi rozpisanie palcowania, zwłaszcza w trudniejszych fragmentach (na przykład dźwięki na którejś tam dodanej linii górnej czy dolnej) - wpisuję sobie palce w nuty;
- rozpoznanie tonacji - w przypadku krzyżyków czy bemoli świadomość podwyższenia lub obniżenia danych dźwięków pomaga w prawidłowym odczytaniu i zagraniu nut;
- uczenie się fragmentami - często frazy się powtarzają więc jak się nauczę jednej, to umiem już dwie (ewentualnie zmienia się sama końcówka w drugiej frazie) i potem łączę te fragmenty;
- na fortepianie - najpierw prawa ręka, potem lewa, potem łączę - zawsze fragmentami; w innych instrumentach nie ma tego problemu
- pierwsze grania przeważnie są "kaleczone", bo się uczymy więc nie stresuję się ani tempem, ani metronomem, bo te wejdą, gdy już na dobre zapoznam się z melodią i opanuję technikę grania, gram tak wolno, jak mi pozwalają moje umiejętności.
Wyjaśnienie: