Odpowiedź:
2. Sytuacja w zaborze Rosyjskim
W 1855 roku umierają – car Mikołaj I i namiestnik Iwan Paskiewicz
W 1856 nowy car Aleksander II przyjeżdża do Warszawy - „Panowie żadnych marzeń, co mój ojciec zrobił, dobrze zrobił”.
Następuje rewolucja moralna 1860-1861. Co to jest? To ogół demonstracji o patriotycznym i religijnym charakterze, które poprzedziły Powstanie Styczniowe – były głownie na terenie Królestwa Polskiego. W ich efekcie społeczeństwo wybudziło się z letargu i zaangażowało ponownie w czynną walkę z zaborcą. Te demonstracje zorganizowano w rocznicę Powstania Listopadowego. Początkowo Rosjanie nie reagowali ale w II 1861 użyli siły, by je stłumić. Był problem z pogrzebaniem zmarłych, Rosjanie wydali zgodę na pochówek publiczny, co wywołało kolejną demonstrację o charakterze ekumenicznym (ponadreligijnym – katolicy, protestanci, Żydzi). Car zaproponował ugodę – przywrócił częściowo autonomię Królestwa i na czele władz cywilnych postawił Aleksandra Wielopolskiego – prezes Rządu Cywilnego. Aleksander Wielopolski był zwolennikiem polityki procesarskiej. Zwalczał opór polski ale jednocześnie wynegocjował dalsze osłabienie represji. Doprowadził do zniesienia pańszczyzny i zastąpienia jej czynszem. Budził niechęć środowisk konspiracyjnych jak i normalnych obywateli.
4. Pozycja Polaków w Galicji w drugiej połowie XIX wieku poprawiała się z roku na rok w miarę jak słabła Austria. Początkowo w Galicji panował namiestnik austriacki i lokalny sejm stanowy miał małe kompetencje jednakże po przegraniu wojny włoskiej przez Austrię w 1859 i porażce w wojnie z Prusami w 1866. Austria musiała pójść na ugody z narodami ją zamieszkującymi. W wyniku reform i ugody polsko-austriackiej Galicja zyskała znaczną autonomię, gubernatorem zawsze zostawał polak a polscy politycy brali czynny udział w pracach parlamentu (jeden nawet został premierem). Doszło do repolonizacji uniwersytetów i szkół, zniesienia aparatu germanizacyjnego i tajnej policji. Galicja stała się bezpieczną przystanią dla polaków prześladowanych w innych zaborach. To tu tworzył Matejko i Kosak i im podobni, to tu rozwijała się polska myśl polityczna.
7.
Program polityczny i założenia Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego.
Ich program cechował/a:
pragmatyzm polityczny, praca organiczna, próba rozwijanie świadomości narodowej wśród chłopów i robotników (tutaj prześcignął ich np. PSL i PPS), próby zjednoczenia narodu polskiego pod swoją banderą, zdecydowany antysemityzm, próby stworzenia sojuszu narodów słowiańskich by przeciwstawiać się Niemcom, poszukiwanie sojuszu i porozumienia z Rosją, pragnienie odzyskanie niepodległości (niemniej przez dłuższy czas odłożone na dalszy plan), walka z socjalistami i liberałami i wybiórczy kult wartości narodowych.
