Wenus z Milo jest przykładem piękna i harmonii, delikatności uprzywilejowanych klas - Judym dostrzega piękno rzeźby, widzi jednak również jej sztuczność - prezentowane przez nią piękno nie znajduje odzwierciedlenia w masach głodujących i chorujących ludzi w Paryżu, czy Warszawie.
Ubogi rybak prezentuje dogłębnie realistyczny obraz cierpienia ludzkiego. Judym dostrzega prawdziwość obrazu, widzi jednak ironiczność zachwycania się nim przez sfery wyższe, którym nigdy nie dane było doświadczyć losu podobnego rybakowi.
Symbolika tych dzieł, jak i ich odbioru przez bohatera znajduje swoje odzwierciedlenie w decyzjach moralnych Tomasza Judyma. Mimo że arystokrackie, beztroskie życie go pociąga, widzi on w nim ułudę. Dlatego też decyduje się on na wybór bardziej sprawiedliwy, realistyczny - decyduje się on na poświęcenie dla biednych i cierpiących, którzy w tym cierpieniu są szczerzy, pozbawieni ułudy - podobnie do Ubogiego rybaka.
