Odpowiedź:
Konflikt w Sudanie:
Darfur położony jest w zachodniej części Sudanu w Afryce. Powodem konfliktu jest bunt chrześcijańsko-animistycznej ludności czarnej przeciwko ludności arabskiej, która wyznaje Islam i trwa już od ponad 50 lat. Rebelianci są niezadowoleni z politycznej i gospodarczej dominacji ludności arabskiej z północy. Domagali się, aby część południowa Sudanu stała się autonomią. Rząd z siedzibą w Chartumie, aby zjednoczyć część północną i południową wprowadził język arabski jako urzędowy, a Islam stał się religią obowiązującą w państwie, mimo iż ludność czarna stanowi większość ludności. Rebelianci oskarżają również rząd w Chartumie o faworyzowanie arabskich nomadów kosztem czarnoskórych nomadów. Konflikt ten odbywa się więc na podłożu etnicznym, gospodarczym. Ludność walczy ze sobą o dostęp do wody, pól uprawnych oraz ropę naftową. W momencie odkrycia złóż ropy naftowej rząd chciał, aby Sudan południowy przestał być autonomią. Skutkami tego konfliktu są: liczne ofiary w ludziach, masowe przesiedlenia i emigracja ludności do Czadu (przyczyna konfliktu Sudanu z Czadem), gwałty kobiet, pobór dzieci do wojsk, głód, ubóstwo, brak wody pitnej. Od kilku lat w Darfurze prowadzone są rozmowy pokojowe między walczącymi stronami. W akcję tą włączyła się również Unia Afrykańska oraz ONZ. Jedną ze ważniejszych osób biorących udział w konflikcie jest Omar al.-Baszir, który jednocześnie stanowi urząd prezydenta, premiera i jest szefem sił zbrojnych. Jest on oskarżony o ludobójstwo ludności czarnej oraz zbrodnie wojenne.
Konflikt w Ruandzie:
Konflikt pomiędzy plemionami Tutsi i Hutu na terenie Ruandy rozpoczyna się w XV wieku, kiedy to na tereny Ruandy ( dotychczas zamieszkiwane przez plemię rolników zwane Hutu) z północy przybywa pasterskie plemię Tutsi. Pomimo iż Tutsi było mniejszości, szybko podporządkowali sobie Hutu. Główną przyczyną tego konfliktu jest spór o ziemie, gdyż wciąż zwiększająca się liczba ludności w Ruandzie (która jest jednym z najgęściej zaludnionych państw w Afryce) prowadzi do licznych starć miedzy tymi plemionami. Dnia 7 kwietnia 1994 roku, dzień po zestrzeleniu samolotu w Kigali, na pokładzie którego znajdowali się prezydenci Ruandy i Burundi wybucha wojna domowa, która pociągnęła za sobą prawie milion ofiar a pozostali przy życiu wyemigrowali za granicę. Wojna zakończyła się interwencja wojska międzynarodowych sił pokojowych, lecz mimo to sytuacja w tym kraju nie jest stabilna i do dziś Ruanda i sąsiednie Burundi są areną najokrutniejszych walk współczesnego świata.
Konflikt izraelsko-palestyński:
Palestyna to kraina historyczna leżąca na Bliskim Wschodzie (między M. Śródziemnym a rowem Jordanu), święte miejsce judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Obecnie obejmuje obszar Izraela, Autonomii Palestyńskiej i Jordanii, zamieszkiwana przez Żydów i Arabów walczących o prawo zamieszkania tych ziem.
Podłoże konfliktu- etniczne, religijne i terytorialne
Historyczne aspekty konfliktu:
W starożytności Palestyna zamieszkana była przez izraelskie plemiona semickie, podzielona została na Judeę i Izrael. Izraelici wielokrotnie znajdowali się w niewoli. Palestyna została podporządkowana Imperium Rzymskiemu, doszło także do zburzenia Jerozolimy i rozproszenia żydów po całym świecie- diaspora. W VIIw. Arabowie podbijają Palestynę, wprowadzając na ten teren islam.
Sytuacja polityczna w XX wieku:
1917- deklaracja rządu brytyjskiego zapowiadająca utworzenie państwa Żydów w Palestynie
Po II wojnie światowej następuje napływ ludności żydowskiej rozproszonej po całym świecie do Palestyny
1947- ONZ uchwala podział Palestyny na państwo izraelskie i arabskie połączone unią gospodarczą, zaostrzenie konfliktu
1948-49- pierwsza wojna arabsko-izraelska, zwycięstwo Izraela
Izrael ogłasza Jerozolimę stolicą
1956- druga wojna arabsko-izraelska:atak Izraela przy udziale WB i Francji na Egipt; wstrzymanie działań zbrojnych
1967- wojna sześciodniowa (bombardowanie syryjsko-egipskie przeciwko Izraelowi)- zwycięstwo Izraela który zdobywa: Płw. Synaj, Wzgórza Golan, Zachodni Brzeg Jordanu
1979- porozumienie egipsko- izraelskie w wyniku którego Egipt odzyskuje Synaj
Dążenia Palestyńczyków do niepodległości:
powstanie organizacji niepodległościowych:
Ruch Wyzwolenia Palestyny (al.-Fatah)
1964- Organizacja Wyzwolenia Palestyny (przywódca Jasir Arafat)
1987- pierwsza intifada: powstanie ludności arabskiej przeciw Izraelowi- strajki, manifestacje, bojkot towarów izraelskich, działalność organizacji terrorystycznej Hamas
1995- powstanie Autonomii Palestyńskiej
2000- druga intifada: zamachy terrorystyczne na ludność cywilną Izraela, działalność organizacji paramilitarnej- Brygady Męczenników al-Aksy, śmierć 4 tys. osób
Budowa przez Zydów muru bezpieczeństwa
2003- załamanie procesu pokojowego wypracowanego przy udziale USA
2006- kolejne zaostrzenie konfliktu po zwycięstwie Hamasu w wyborach parlamentarnych w Autonomii
Punkty sporne konfliktu bliskowschodniego:
- kształt państwa palestyńskiego
-wyznaczenie miejsca
Wyjaśnienie:
