NAD⁺ to forma utleniona, a NADH+H⁺ to forma zredukowana.
Celowo użyłem takich zapisów, bo one jako jedyne są poprawne.
W pierwszym przypadku jest "+", bo cała cząsteczka ma ładunek dodatni, przez atom azotu, na którym spoczywa ładunek "+".
W drugim przypadku tylko jeden atom wodoru przyłącza się wiązaniem kowalencyjnym, drugi "pływa" sobie w roztworze wraz z NADH i dlatego zapis NADH+H⁺.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wracając do pytania:
Spójrz na załącznik i na atomy węgla zaznaczone zielonymi i czerwonymi strzałkami.
ZIELONE: Atom węgla zmienia stopień utlenienia z -I na -II.
CZERWONE: Atom węgla zmienia stopień utlenienia z +I na 0.
Czyli widać tu, w którą stronę zachodzi utlenianie, a w którą redukcja.
A teraz mnemotechnika dla biochemików.
Zazwyczaj w biochemii/metabolizmie dołączenie tlenu do cząsteczki to utlenianie, a oderwanie tlenu od cząsteczki wiąże się z jej redukcją - dość intuicyjne.
(cząsteczka) + "O" ----utlenianie---> (cząsteczka)-O
(cząsteczka)-O ---redukcja--> (cząsteczka) + "O"
Z wodorem jest dokładnie na odwrót, tzn. dołączenie do cząsteczki jest równoważne z jej redukcją, a odłączenie wodoru od cząsteczki to utlenienie jej.
(cząsteczka) + "H" ---redukcja---> (cząsteczka)-H
(cząsteczka)-H ---utlenianie---> (cząsteczka) + "H"
Podobnie jest z innymi przenośnikami elektronów np. NADP⁺/NADPH+H⁺, FAD⁺/FADH₂.
(-_-(-_-)-_-)
