Błądzić jest rzeczą ludzką, często zapominamy o tym w świecie perfekcji, chociaż literatura dostarcza nam wiele przykładów, że mylić się jest naturalnie. Augustyn chociaż żył dawno temu, w średniowieczu mówi nam tym hasłem prawdę uniwersalną, która może dotyczyć każdego człowieka na przestrzeni wieków.
- Ebenzer Scrooth - mimo, że całe życie wiódł smutne życie, dopier gdy stał się dorosłym skupił się tak bardzo na pieniądzu. Duchy próbują mu to pokazać. Chcą by zobaczył, że nie zawsze był taki zimny i nieczuły na innych. Duchy dają mu tylko lekkie skierowanie w właściwym kierunku, natomiast decyzje podejmuje sam. Jest od świetnym przykładem że człowiek się gubi ale jest w stanie się odnaleźć ponieważ jest to naturalna rzecz.
- Dziady II - Mimo że duchy nie są do końca ludźmi, przekazują zgromadzeniu ważną lekcje. Pokazują, że swoimi uczynkami zabłądzili, że nie są w stanie dostać się do nieba. Ich przykład mówi ludziom zgromadzonym, że to w porządku się mylić ponieważ mają oni szanse na poprawę, nawet po śmierci jeśli tylko przyjdą zapytać się guślarza jak mają postępować
