Maciej Miętus i Michał Kafar to murarze (mularze) zatrudnieni przez Rejenta do naprawy muru rozgraniczającego część zamku należącą do niego, od części należącej do Cześnika. Rozgonieni przez Papkina i służbę Cześnika, zmuszani są przez Rejenta do składania fałszywych zeznań pobicia.
(„Michał Kafar - trochę niżej -
Tak, tak - Maciej Miętus. - Pięknie! -
Za ten krzyżyk będą grosze,
A Cześniczek z żółci pęknie.“ akt. III scena 1)
