Wolne Miasto Gdańsk istniało w okresie międzywojennym (1920 - 1939). Było ono autonomicznym miastem-państwem. Powstało w wyniku przegranej Cesarstwa Niemieckiego w czasie I wojny światowej i jednego z rozstrzygnięć traktatu wersalskiego. Utworzenie Wolnego Miasta Gdańska było kompromisem, który nie zadowolił ani Polaków, ani Niemców.
Wolne Miasto Gdańsk miało powierzchnię 1.893 km². Zamieszkiwało go 408 tysięcy ludzi, a gęstość zaludnienia wynosiła 215 osób/km². Według różnych danych, Polacy stanowili jedynie od 3 do 15% wszystkich obywateli. Religią dominującą w tym państwie-mieście był luteranizm.
Językiem urzędowym w Wolnym Mieście Gdańsku był niemiecki. Po polsku rozmawiano tylko z ludnością polską. Walutą jaką posługiwali się wówczas mieszkańcy tego terenu był gulden gdański.
Wolne Miasto Gdańsk było republiką parlamentarną. Jego głową został Staatsoberhaupt Albert Forster. Natomiast szefem rządu był Staatsoberhaupt Arthur Greiser. Mimo posiadania parlamentu i senatu, Wolne Miasto Gdańsk było zależne od Ligi Narodów oraz w pewnych kwestiach (np. polityki zagranicznej) od Polski.
