Mykolas Sluckis (1928–2013) wszedł do historii literatury litewskiej jako
czołowy reprezentant prozy lirycznej. Impresjonistyczna maniera narracji, refl ek-
syjność oraz upodobanie do monologowych form wypowiedzi cechowały jego
nowele oraz pierwsze powieści.
Gwiazda powieściopisarza Sluckisa świeciła na Litwie (i nie tylko)
przez trzy dziesięciolecia. To było literackie zjawisko w okresie przy-
należności do ZSRR, które krytyka na nowo kiedyś jeszcze omówi. Hi-
storycy, uważam, jeszcze się będą spierali o wartość np. Jabłka Adama.
Jestem pewien, że nie uda się go wykreślić z kroniki litewskiej powieści.
W „cieniu” niejednej sowieckiej książki Sluckisa znajduje się dużo feno-
menów współczesnej prozy
— pisał w 2004 roku prozaik, badacz literatury Vytautas Martinkus1
.
Wyjaśnienie:
