Wymień i opisz 4 kompozytorów XX w. oraz wymień ich dzieła, dzieki którym stali się sławni

Odpowiedź :

Claude Achille Debussy, francuski kompozytor żyjący w latach 1862-1918. Od roku 1887 mieszkał w Paryżu. Utrzymywał tam kontakty z tzw. elitą artystyczną, w której skład wchodzili m.in. E. Satie, S. Mallarmé i E. Chausson. W 1900 zajął się działalnością publicystyczną i pisał artykuły dla takich pism jak Gil Blas czy Revue Blanche. W następnych latach zyskał ogromną sławę dzięki swoim kompozycjom. Jego opera "Peleas i Melizanda" wystawiona została w wielu europejskich miastach a także w Nowym Jorku. Następstwem tych sukcesów były liczne podróże koncertowe kompozytora w latach 1913 i 1914, m.in. do Rosji, Rzymu, Hagi, Amsterdamu.

Aleksander Skriabin był kompozytorem rosyjskim żyjącym w latach 1872-1915. Na początkowy okres jego twórczości największy wpływ miała muzyka Fryderyka Chopina. Natomiast późniejsze dzieła jak "Poemat ekstazy" czy "Prometeusz" należą do nurtu ekspresjonistycznego. Do najważniejszych utworów fortepianowych zalicza się liczne mazurki, walce, etiudy, nokturny i preludia. Natomiast z dzieł orkiestrowych wymienić należy Koncert fortepianowy fis-mill, I Symfonię E-dur, II Symfonię c-moll, III Symfonię "Boski poemat", "Poemat ekstazy" czy "Prometeusza".

Duże znaczenie mają także jego liczne notatki i listy, w których zawarł on swoje poglądy na temat zadań muzyki. Ich polskie wydanie ukazało się pod tytułem "Cały jestem pragnieniem nieskończonym".


Maurice Ravel, kompozytor francuski, żył w latach 1875-1937. W roku 1913 razem z Igorem Strawińskim pracował nad przygotowaniem nowej wersji opery "Chowańszczyzna" Modesta Mussorgskiego, która miała zostać wystawiona w Szwajcarii. Podczas I Wojny Światowej należał do armii, gdzie był kierowcą, jednak w roku 1916 zachorował i znalazł się w szpitalu, po czym powrócił do Paryża. Tam po śmierci matki stanął w obliczu ciężkiego kryzysu twórczego. W roku 1928 pojechał w podróż koncertową do Stanów Zjednoczonych. W 1932 roku wykryto u niego szybko postępującą chorobę mózgu. Przeprowadzono operację, która się nie udała i na wskutek tego kompozytor zmarł.

Ravel czerpał z bardzo różnych nurtów i gatunków muzycznych. W swojej twórczości nawiązywał m.in. do muzyki klawesynistów francuskich - tu wymienić można "Nagrobek Couperina", tańców - czego przykładem jest słynne "Bolero", "La valse" a także "Pavana na śmierć infantki", muzyki jazzowej - Koncert fortepianowy G-dur i Koncert fortepianowy D-dur na lewą rękę, świata dziecięcej wyobraźni - np. opera "Dziecko i czary", fantastycznego świata baśniowego - np. "Gaspard de la nuit", czy mitologii w utworach takich jak balet "Dafnis i Chloe". Pisał też wiele utworów kameralnych oraz pieśni. Bardzo popularne jest również jego opracowanie orkiestrowe "Obrazków z wystawy" Modesta Mussorgskiego.


Karol Szymanowski żył w latach 1882-1937. Był jednym z najwybitniejszych kompozytorów polskich pierwszej połowy XX wieku. Był bardzo ceniony już przez współczesnych, czego dowodem mogą być honorowe członkowstwa takich instytucji jak Czeska Akademia Umiejętności, Królewska Akademia św. Cecylii w Rzymie, Królewska Akademia Muzyczna w Belgradzie, Międzynarodowe Towarzystwo Muzyki Współczesnej, a także przyznana mu w roku 1935 Państwowa Nagroda Muzyczna.W twórczości Szymanowskiego wyróżnia się trzy okresy. Pierwszy z nich trwa do roku 1914, a charakterystycznym cechami dla kompozycji wtedy powstałych są wpływy takich kompozytorów jak Ryszard Strauss czy Aleksander Skriabin. Przykładem mogą tu być "Pieśni miłosne Hafiza" czy opera "Hagith". Drugi okres trwa od 1914 do 1918 roku. Charakteryzuje się wpływami muzyki wschodu, czego przykładem mogą być "Pieśni muezina szalonego", oraz twórczości francuskich impresjonistów, zwłaszcza Claude Debusyy'go i Maurice'a Ravela. Takimi utworami są m.in. "Mity" oraz "Maski". Na muzykę trzeciego okresu największy wpływ miał folklor, zwłaszcza kurpiowski i góralski, którego przejawy widoczne są m.in. w "Pieśniach kurpiowskich", balecie "Harnasie" oraz IV Symfonii koncertującej. W tym okresie Szymanowski sięgał też do muzyki renesansowej, czego efekty można dostrzec w utworze "Stabat Mater".

Do najważniejszych kompozycji Szymanowskiego należą: opery takie jak "Hagith" i "Król Roger"; balety "Harnasie" i "Mandragora"; I Symfonia f-moll op. 15, II Symfonia B-dur op. 19, III Symfonia "Pieśń o nocy na tenor lub sopran, chór mieszany i orkiestrę" op. 27, IV Symfonia koncertująca na fortepian i orkiestrę op. 60; a także dwa koncerty skrzypcowe. Pisał również utwory kameralne, a najważniejsze z nich to dwa kwartety smyczkowe oraz "Mity" op. 30 na skrzypce i fortepian. Z kompozycji fortepianowych na uwagę zasługują liczne preludia, sonaty, wariacje, mazurki, etiudy, oraz "Metopy" op. 29 i "Maski" op. 34. D najważniejszych utworów wokalno-instrumentalnych zalicza się "Demeter", "Agawe", "Veni Creator", "Stabat Mater", 6 Pieśni kurpiowskich na chór a'cappella, oraz cykle pieśni: "Pieśni miłosne Hafiza", "Pieśni muezina szalonego", "Słopiewnie", "Rymy dziecięce", "Pieśni kurpiowskie".



Mam nadzieję, że pomogłam