Odpowiedź:
Cóż
August II Mocny chciał zaprowadzić nową jakość w polityce polskiej. Obiecywał rozwinąć oświatę, odnowić porty (czego dokonał po części), a także odzyskać polskie ziemię na Bałtyku. Udało mu się w pewien sposób rozwiązać kryzys na Litwie, który polegał na konflikcie Sapiehów z mniejszymi rodami. Jego sojusz z Rosją i wojna ze Szwecją były negatywnymi aspektami jego panowania. Jedynie skłóciły szlachtę (niektórzy przedstawiciele tego stanu twierdzili nawet, że to prywatna wojna króla). Wojna północna, która trwała praktycznie nieprzerwanie przez 21 lat, zniszczyła kraj i spowodowała najpoważniejszy głód i nędzę od czasów potopu szwedzkiego. Pewnym sukcesem był też Sejm Niemy, który w końcu zaprowadził podatek na wojsko (co niejako wzmocniło siłę militarną I RP, ponieważ można było przekazać więcej pieniędzy na jej rozwój). Sukcesem kulturowym było sprowadzenie dzieł kultury niemieckiej (saskiej) do Polski, co z pewnością rozwinęło horyzonty kulturowe polskich elit.
Jego syn, August III Sas, nie rządził w lepszych warunkach. Na samym początku panowania doszło do wojny domowej, pomiędzy stronnikami Leszczyńskiego, a Sasa właśnie. Wojska innych mocarstw, które maszerowały przez nasze terytoria, bardzo często dokonywały grabieży i gwałtów na co dopiero zniszczonych ziemiach w wyniku wojny północnej. W czasach panowania Augusta II, sejm praktycznie nie działał. Był pod stałym paraliżem, min. z powodu Liberum Veto. Mimo wszystko, po wojnie północnej gospodarka zaczęła powoli się podnosić z wszechobecnego zniszczenia. Po wojnie o sukcesję polską nastały czasy (w miarę stałego) pokoju, który pozwolił na rozbudowę sieci parafialnych i rozwinięcie się raczkującego dopiero oświecenia polskiego, w postaci przyszłych reformatów, którzy będą stanowić ważną cechę rządów następcy Augusta III - Stanisława Augusta Poniatowskiego.
