Opera- sceniczne dzieło muzyczne wokalno-instrumentalne, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną. Istotą tego gatunku muzycznego jest synteza sztuk, czyli połączenie słowa, muzyki, plastyki, ruchu, gestu oraz gry aktorskiej. początek powstania opery był w 1600 roku. Pierwsze przedstawienia określane są jako dramma per musica (dramat muzyczny). Do ich powstania przyczyniła się Camerata florencka, działająca od końca XVI wieku. Członkami tej grupy byli muzycy (Giulio Caccini, Jacopo Peri, Vincenzo Galilei, Pietro Strozzi, Emilio Cavalieri), poeci (Ottavio Rinuccini) oraz uczeni (Girolamo Mei) skupieni wokół mecenasa, hrabiego Giovanniego Bardiego.
Operetka- sceniczny utwór muzyczny z dialogami mówionymi, zbliżony do opery, charakteryzujący się lekką, melodyjną muzyką i komediową akcją. Operetka jako gatunek spokrewniona jest z wodewilem, singspielem oraz z operą komiczną. narodziła się we Francji za panowania Napoleona III. W okresie bujnego rozwoju życia artystycznego i powstawania teatrzyków bulwarowych. W jednym z nich zwanym „Boulevard du Temple” zostało w 1848 roku wystawione widowisko muzyczne Don Quichotte iet Sancho Pansa.
Musical- forma teatralna, łącząca muzykę, piosenki, dialogi i taniec. Ładunek emocjonalny dzieła – humor, patos, miłość, gniew – podobnie jak sama opowieść, jest wyrażany poprzez słowa, muzykę, ruch i aspekty techniczne przedstawienia, tworząc jedną, spójną całość. W latach 20. XX wieku teatr amerykański zyskuje swoją odrębną tożsamość (kształtuje się dramat amerykański). Po tym, jak w 1924 pojawił się pierwszy utwór George'a Gershwina „Lady Be Good”, w 1943 powstał pierwszy musical fabularny (badacze określają go jako pierwszy prawdziwy musical)