Utwór rozpoczyna się opisem przyjazdu bohatera do Warszawy na egzaminy wstępne do drugiej klasy gimnazjum Chrzanowskiego.
W dalszej kolejności opisuje on swoje perypetie związane z codziennymi obowiązkami – drogą na uczelnię, wycieczek do kawiarni i barów na przerwę obiadową, codziennymi zakupami.
Narrator zdradza także swoje zainteresowanie płcią przeciwną – młode pensjonariuszki pani Rudzkiej. Opowiada o ich nienagannych manierach, wspólnych spacerach i uprzejmościach jakie między sobą wymieniały. Fragment ten pokazuje jak bardzo zmieniły się relacje panujące między młodymi ludźmi. Dawniej obowiązywały bowiem dość surowe reguły towarzyskie, a spotkania młodych nigdy nie były pozostawione bez nadzoru dorosłych.
Odnajdujemy także opis strojów jakie musieli nosić uczniowie gimnazjum, dowiemy się kim byli „bikiniarze” (grupa zbuntowanej młodzieży). Po latach narrator otrzymuje posadę naczelnika Wydziału Prasowo-Widowiskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
