Odpowiedź:
Stanisław Hozjusz z herbu szlacheckiego Hozyusz ur. 5 maja 1504 w Krakowie, zm. 5 sierpnia 1579 w Capranice. Stanisław Hozjusz był polskim humanistą poetą oraz sekretarzem królewskim na dworze Zygmunta I Starego dyplomata, biskup chełmiński i warmiński, kardynał, teolog-polemista, jeden z czołowych przywódców polskiej i europejskiej kontrreformacji, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym. Jego ojciec Ulryk Hose był zarządcą mennicy w Wilnie, Początkowo pobierał nauki u prywatnych nauczycieli w Wilnie, gdzie spędził dzieciństwo. W lipcu 1519 zapisał się na wydział sztuk wyzwolonych Akademii Krakowskiej. Studiował tam półtora roku, gdyż już w grudniu 1520 zdobył bakalaureat sztuk. Przez kilka lat nauczał dzieci magnackie i szlacheckie na dworze biskupów krakowskich Jana Konarskiego i Piotra Tomickiego oraz wydawał własne drobne wiersze. Pisał głównie elegie i epigramy, w których sławił czołowe osobistości Rzeczypospolitej. W latach 1530–1534 dzięki wsparciu biskupa Tomickiego studiował teologię i prawo na uniwersytetach w Bolonii i Padwie zdobywając doktorat obojga praw. Niedługo po śmierci rozpoczęto starania o jego beatyfikację. Formalny proces został wszczęty w 1923 przez diecezję chełmińską, a następnie w 1975 przejęty przez diecezję warmińską.
Wyjaśnienie:
