W średniowieczu początkowo obowiązywała zasada, że państwo jest prywatną własnością WŁADCY. Przyznawał on poszczególnym grupom społecznym szczególne uprawnienia, czyli PRZYWILEJE. Doprowadziło to do wykształcenia się STANÓW społecznych. Były to grupy ludności posiadające określone prawa i obowiązki. Króla lub księcia nadającego dobra ziemskie nazywano SENIOREM, a obdarowywanych WASALAMI. Ziemię, którą się otrzymywało w użytkowanie, określano jako LENNO.