Odpowiedź :
Po uzupełnieniu tekst będzie wyglądał następująco:
W 1054 r. doszło do wielkiego rozłamu w Kościele nazywanego schizmą wschodnią. Zanim stała się ona faktem, poprzedziły ją wieloletnie procesy przemian Imperium Rzymskiego, które w 395 r. uległo podziałowi na dwie części: zachodnią ze stolicą w Mediolanie i wschodnią ze stolicą w Konstantynopolu. W liturgii zachodniej używano języka łacińskiego w liturgii wschodniej zaś języka greckiego. Różnice w sprawowaniu liturgii oraz rozumieniu prawd wiary doprowadziły do konfliktu pomiędzy papieżem a patriarchą Konstantynopola. Próbę pojednania pomiędzy zwaśnionymi stolicami podjął legat papieski Humbert. Jednak jego misja nie przyniosła skutku, a obie stolice nałożyły na siebie klątwy kościelne, które zniesiono dopiero w 1965 r., jako dowód wejścia na drogę pojednania.
Czym była schizma wschodnia?
Wielką schizmą wschodnią nazwano rozłam chrześcijaństwa na dwa Kościoły – wschodni (prawosławny) i zachodni (katolicki). Symbolicznie przyjmuje się, że proces ten rozpoczął się w roku 1054 i trwał aż do XIII w.
#SPJ2