ZAPISZ W ZESZYCIE KRÓTKĄ NOTATKĘ, W KTÓREJ napiszesz argumenty potwierdzające założenie, że omawiany fragment „Pana Tadeusza” jest inwokacją. proszę o pomoc



"Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie;
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem,
(Gdy od płaczącej matki pod Twoję opiekę
Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę
I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu
Iść za wrócone życie podziękować Bogu),
Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.
Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą"*.


Odpowiedź :

Odpowiedź:

Inwokacja  – rozbudowana apostrofa otwierająca utwór literacki (zazwyczaj poemat epicki), w której zwykle autor zwraca się do muzy, bóstwa lub duchowego patrona z prośbą o natchnienie, pomoc w tworzeniu dzieła.

Tutaj autor zwraca się do Litwy czyli swojej ojczyzny i jest to jeden z argumentów potwierdzający, że jest to inwokacja.

Wyjaśnienie:

Jest to inwokacja, ponieważ występują apostrofy, bezpośrednie zwroty do Litwy (Litwo! Ojczyzno moja!; cię; tobie). Do tego tekst jest bardzo rozbudowany i otwiera on utwór literacki - jest początkiem "Pana Tadeusza".

Viz Inne Pytanie