Odpowiedź:
Zad.2
Odp: XVIII wiek to czas rozwoju filozofii oświeceniowej, która coraz mocniej krytykowała panujące stosunki społeczne w feudalnej Francji, a nader wszystko libertynizmu czyli rozwiązłości moralnej, która odrzucała wszelkie zasady moralne i konwenanse. Nadmierny przepych i zniewieściałość dworzan królewskich sprawiły, że coraz mniej osób spośród kręgów arystokracji francuskiej zwracało uwagę na odpowiednie prowadzenie się. Mężczyźni i kobiety w równym stopniu ulegli panoszącej się w tamtych czasach degrengoladzie moralnej i rozpuście, którą najlepiej obrazuje życiorys markiza Donatien-Alphonse-François de Sade.
Zad.3
Odp: Zasady obowiązujące we francuskiej monarchii konstytucyjnej określała Konstytucja z 1791 roku. Dwiema głównymi, innowacyjnymi zmianami leżącymi u podstaw nowego ustroju był trójpodział władzy (czyli zamienienie hierarchicznej władzy skupiającą całą kontrolę na trzy odrębne, niezależne gałęzie o odrębnych kompetencjach: władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą) oraz suwerenność ludu (czyli władza pochodzi od obywateli: w 1791 we Francji prawo wyborcze mieli tylko obywatele spełniający szereg kryteriów, m.in. bycie mężczyzną przynajmniej 25-letnim, mieszkanie w mieście, przynależenie do Gwardii Narodowej...).
Wyjaśnienie:
