Odpowiedź:
Przywrócenie niepodległości Polsce nie było prostym procesem. Choć istniała ona w sercach naszych przodków, wizja osiągnięcia wolnego państwa była czymś bardzo odległym. Po szeregu powstań, w których nasi dziadowie przelewali krew, wyglądano okazji geopolitycznej, która pozwoliłaby przywrócić niepodległość. Niebyt Polski na mapach po 123 latach miał jednak już wkrótce dobiec końca. Okazja taka nadarzyła się podczas pierwszej wojny światowej, w której brali udział wszyscy zaborcy Rzeczpospolitej. W tym też okresie należało wybrać ścieżkę, która miała doprowadzić do odzyskania wolnego i suwerennego państwa. Teoria nowo powstałego państwa według Józefa Piłsudskiego jest także antagonizmem do twierdzeń Dmowskiego. Najważniejszym elementem miało być przesunięcie granicy Rzeczpospolitej jak najdalej na wschód i utworzenie niepodległych państw (Litwy, Ukrainy, Białorusi) powiązanych sojuszami z Polską. Państwa te miały być niejako buforami oddzielającymi Polskę od Rosji. Choć nasza ojczyzna odrodziła się dopiero w 1918 roku, ich działalność rozpoczęła się już dużo wcześniej. Już od końca XIX wieku sukcesywnie zdobywali coraz większy autorytet w swoich partiach. Pnąc się po kolejnych szczeblach partyjnej kariery, zostali liderami swoich frakcji politycznych. Na czele Narodowej Demokracji (potocznie zwanej "endecją") będącej po prawej stronie sceny politycznej, stał pierwszy z naszych bohaterów — Roman Dmowski. Na przeciwległym lewym końcu była Polska Partia Socjalistyczna (PPS) - kierowana przez Józefa Piłsudskiego.
Wyjaśnienie:
