Niepełnosprawna siostra głównego bohatera, karlica, ma w powieści miejsce szczególne. Iwo – opowiadając o mieszkających we wsi dzieciach nie zalicza do nich swojej siostry. Chociaż Mela umie mówić, robi to rzadko, pełni w powieści rolę milczącej Kasandry. Mela ma zniewalający uśmiech, który kontrastuje z jej wyglądem – wielką głową i skarłowaciałym, bezwładnym ciałem. Intuicja, wiedza pozazmysłowa i zdolności parapsychiczne Meli, które ujawniają się w pełni dopiero pod koniec powieści, stają się ratunkiem dla wsi i stanowią zagadkę dla czytelnika.
