Tak więc pan Tumnus szybko ponownie rozłożył parasol uprzejmie podał Łucji ramię i pospiesznie wyszli z pieczary nie dbając nawet o posprzątanie po podwieczorku. Łucja odetchneła z ulgą kiedy dotarli wreszcie do latarni. Czy stąd już pamiętasz drogę? zapytał głośno Tumnus. Łucja mocno wpatrzyła się w ciemność między drzewami i dostrzegła w oddali jasną plamkę. Poczuła się nieswojo.
