Odpowiedź :
Odpowiedź:
Dwór szlachecki Sopliców stoi tuż obok głównej drogi na niewielkim pagórku w pobliżu lasu. Okolica obfita w zboże, gdyż dom znajduje się wśród pól. Prowadzą tam podmokłe ścieżki, gdzie położone są dwie drewniane karczmy: jedna należy do Soplicy, a druga do Horeszków.
Zacznę od wyglądu gospodarstwa i zabudowań. Budynek jest nieduży, a ściany pobielane.Wokół rosnął topole. W pobliżu stoi stodoła pełna zboża. Dziedziniec jest zarosły, ze wrzosowym gajem. W ogrodzie ze starą sernicą dojrzewa mnóstwo kwiatów, buraki i krzaki agrestu. Po podwórku biegają indyki, kury i pawie. Nieopodal znajdują się dwa malownicze stawy. Pierwszy czysty z piaszczystym brzegiem drugi zabrudzony i ciemny, a wokół niego rosną piękne wierzby. Niedaleko wybudowana została studnia, z której czerpano wodę i obora. Za dworkiem widoczny jest zamek z wysoką wieżą, dachem z blachy i powybijanymi oknami. Zupełnie nie pasuje do całości, ponieważ jest stary i zniszczony.
Z kolei przejdę do wnętrza budynku. W pokoju, gdzie mieszka Zosia, znajduje się fortepian, na którym leżą nuty i książki. Na poręczy krzesła niedbale rozwieszona jest biała sukienka. W izbie młodej panienki panuje bałagan. Na ścianach pozostałych pomieszczeń wiszą portrety bohaterów wojennych. z głębi budynku rozbrzmiewa "Mazurek Dąbrowskiego" wygrywany przez stary zegar. Świadczy to o patriotyzmie mieszkańców, który potwiedzono cytatem: "Wpadam do Soplicowa jak w centrum polszczyzny:/Tam się człowiek napije i nadyszy Ojczyzny". Po zawartości kuchni można stwierdzić, że gospodarze dworku żyją w dostatku i niczego im nie brakuje. Jeszcze jedną cechą charakteryzującą domowników jest gościnność. Mówi o tym zawsze otwarta brama
Wyjaśnienie:
Dwór w Soplicowie stał na pagórku niewielkim, otaczał go brzozowy gaj. Był zbudowany drewna, ale podmurowany, bo z daleka odznaczał się zaskakującą bielą ścian. Był to dom niewielki, z zabudowaniami gospodarczymi, a dookoła trzy stogi użątku. Brama zawsze była otwarta, co świadczyło gościnności domowników. Przed dworem znajdował się wielki dziedziniec, na którym porastała zielona trawa. Środek charakteryzował się mnóstwem sprzętów, np. obrazów na których był Kościuszko, Rejtan, Jasiński, czy Korsak. Szlachetnie odznaczał się zegar starodawny, który stał w kącie domu. środku znajdował się fortepian, a na nim leżały nuty i książki. Na parapetach okien widniały piękne kwiaty, które ozdabiały wnętrze. W sadzie koło domu, był maleńki ogródek "pełn bukietów trawy angielskiej i mięty, drewniany, drobny, w cyfrę powiązany płotek". Ogólnie podsumowując dwór był niezwykle piękny jak na ówczesne czasy.