Polskie Tańce Narodowe - to zbiór tańców powstałych na terenie Polski na przestrzeni historii narodu, a które wywarły największy wpływ na budowanie kultury i tradycji muzycznej. W skład Polskich Tańców Narodowych wchodzą:
krakowiak
polonez
kujawiak
mazur
oberek
Krakowiak to taniec wywodzący się z okolic Krakowa. Jest żywy i wesoły utrzymany w metrum 2/4. Charakterystyczną figurą rytmiczną tego tańca jest synkopa czyli przesunięcie akcentu muycznego z mocnej części taktu na słabą. Tancerze występują w srojach krakowskich.
krakowiak
Polonez - jest to bardzo uroczysty korowodowy (para za parą) taniec w metrum 3/4. Inna nazwa tego tańca to chodzony. Tańcem tym rozpoczynane ważne bale na dworach królewskich. Polonez pełnił ważne role: rozpoczynał bal, był okazją do przywitania się, wszyscy goście mogli zaprezentować swoje stroje. Polonez był również znany na zachodzie Europy o czym może świadczyć fakt, że nazwa pochodzi z języka francuskiegopolonaise [czyt. polonez].
polonez
Kujawiak - taniec wywodzący się regionu kujawskiego. Powolny taniec w metrum 3/4. Ma charakter nastrojowy i liryczny. Można nazwać go również kolebanym lub śpiącym.
kujawiak
Mazur - to taniec który wywodzi się z regionu mazowieckiego. Jest w metrum 3/4. Jest tańcem bardzo żywiołowym i wesołym. Tańczony był na dworach szlacheckich, również za granicą. We Francji przyjął się pod nazwą mazurka. Charakterystycznymi krokami mazura są: chołubce, krzesańce, obroty. Jest to taniec dość skomlikowany, gdyż charaketryzują zmiany rytmiczne.
mazur
Oberek - to taniec szybki w metrum 3/4. Charakteryzuje go (jak sama nazwa wskazuje) duża ilość figur w których tancerze obracają się. Poczatków tego tańca należy doszukiwać się w centralnych regionach polski. Oberek, inaczej zwany obertasem to taniec w którym tancerze często przytupują, pokrzykują, czy podśpiewują.
oberek
