Odpowiedź :
Ospa wietrzna – choroba zakaźna wywołana pierwotnym zakażeniem wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV). Reaktywacja zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca jest przyczyną ograniczonego zakażenia pod postacią półpaśca. Choroba najczęściej pojawia się w wieku dziecięcym
Corączka gruczołowa to choroba, którą znamy raczej pod inną nazwą. Chodzi mianowicie o mononukleozę zakaźną. Funkcjonują także inne nazwy tej choroby:choroba Pfeiffera, angina monocytowa oraz choroba pocałunków. To jedna z zakaźnych chorób wirusowych. Pojawia się ona najczęściej w okresie dzieciństwa oraz dojrzewania- czyli głównie u dzieci.
Bezpośrednią przyczyną tej choroby jest pierwotna infekcja wirusem Epsteina-Barr (EBV). Od momentu zakażenia, do którego dochodzi przez ślinę lub drogą kropelkową (może także dochodzić do zakażenia na skutek przetoczenia krwi oraz przeszczepu narządów), zahamowaniu ulega proces limfoproliferacyjny. Pojawiają się objawy, które na pierwszy rzut oka pomylić można z przeziębieniem czy grypą. Choroba rozwijać się może nawet do siedmiu tygodni. W tym czasie pojawiają się bóle głowy oraz brak apetytu. Chora osoba skarży się także na złe samopoczucie. Pojawia się także gorączka, która trwać może nawet przez miesiąc. Poza tym może dochodzić do powiększania węzłów chłonnych, szczególnie tych na szyi.
Zasadniczo leczenie tej choroby opiera się głównie na leczeniu jej objawów. Zwalcza się zatem gorączkę, podaje się leki o działaniu przeciwbólowym. W okresie choroby zaleca się leżenie w łóżku- szybciej można wówczas zwalczyć wszystkie niedogodne objawy. Jednak jeśli choroba ta raz nas zaatakuje- pozosstawia trwałą odporność.
Powikłania w przypadku gorączki gruczołowej są sporadyczne. W rzadkich przypadkach dochodzi do zmian hepatologicznych. Mogą pojawić się zapalenia mięśnia sercowego. Może także dojść do zapalenia mózgu oraz nerek. Dlatego też nie zaleca się bagatelizowania tego schorzenia. Dla pewności zawsze jest lepiej skontaktować się z lekarzem, który wskaże najlepszy sposób na uporanie się z tą infekcją.
Licze na naj
Bezpośrednią przyczyną tej choroby jest pierwotna infekcja wirusem Epsteina-Barr (EBV). Od momentu zakażenia, do którego dochodzi przez ślinę lub drogą kropelkową (może także dochodzić do zakażenia na skutek przetoczenia krwi oraz przeszczepu narządów), zahamowaniu ulega proces limfoproliferacyjny. Pojawiają się objawy, które na pierwszy rzut oka pomylić można z przeziębieniem czy grypą. Choroba rozwijać się może nawet do siedmiu tygodni. W tym czasie pojawiają się bóle głowy oraz brak apetytu. Chora osoba skarży się także na złe samopoczucie. Pojawia się także gorączka, która trwać może nawet przez miesiąc. Poza tym może dochodzić do powiększania węzłów chłonnych, szczególnie tych na szyi.
Zasadniczo leczenie tej choroby opiera się głównie na leczeniu jej objawów. Zwalcza się zatem gorączkę, podaje się leki o działaniu przeciwbólowym. W okresie choroby zaleca się leżenie w łóżku- szybciej można wówczas zwalczyć wszystkie niedogodne objawy. Jednak jeśli choroba ta raz nas zaatakuje- pozosstawia trwałą odporność.
Powikłania w przypadku gorączki gruczołowej są sporadyczne. W rzadkich przypadkach dochodzi do zmian hepatologicznych. Mogą pojawić się zapalenia mięśnia sercowego. Może także dojść do zapalenia mózgu oraz nerek. Dlatego też nie zaleca się bagatelizowania tego schorzenia. Dla pewności zawsze jest lepiej skontaktować się z lekarzem, który wskaże najlepszy sposób na uporanie się z tą infekcją.
Licze na naj