Odpowiedź:
mądrość Boża
Wyjaśnienie:
Mądrość w znaczeniu biblijnym, nawet ogólniej, można powiedzieć, w znaczeniu semickim oznacza przede wszystkim umiejętność dobrego, właściwego, moralnego postępowania. Mądrym jest ten, kto postępuje w sposób etyczny, dobry, zgodny z prawem Bożym. A ten, który nie postępuje według prawa Bożego, jest głupi. Mądrość więc jest raczej pewną umiejętnością wybierania niż posiadaniem jakiejś wiedzy olbrzymiej; można być bardzo bogatym w wiedzę, nawet encyklopedyczną wiedzę można mieć w swoim rozumie, a nie być mądrym, jeżeli człowiek nie potrafi postępować dobrze.
Ta mądrość, o której mówi Pismo Święte, oczywiście przede wszystkim jest w Bogu, jest przymiotem Bożym. Ale w późniejszych księgach tzw. mądrościowych, które właśnie rozważają sposób postępowania ludzi, ten sposób, który ma być dobrym — w tych księgach mądrość jako przymiot Boga jest personifikowana, jest przedstawiana jakby osoba, która razem z Bogiem jest, która towarzyszy Bogu w Jego stworzeniu i w kierowaniu całym światem. Dzisiaj właśnie tak przedstawioną mądrość mamy w Księdze Syracydesa. Jeśli chodzi o mądrość, to można ją zdobyć przede wszystkim przez modlitwę, przez prośbę do Boga, bo On jest pełnią mądrości i On tą mądrością może się z ludźmi dzielić. Także pewnym źródłem zdobycia mądrości według Pisma Świętego jest doświadczenie. Dlatego według Pisma Świętego człowiek stary powinien być mądrym, bo powinien zdobyć doświadczenie, a jeśli tego nie zdobędzie, nie nauczy się postępowania moralnego i źle postępuje nawet w swojej starości, to jest to szczególnie przykre i niedobre.