Odpowiedź :
liczę na naj
1. Głównym wątkiem utworu jest pokazanie głównemu bohaterowi - Scrooge’owi, że trzeba pomagać, być dobrym i mieć szacunek do ludzi.
2.
• pokazanie, że pieniądze nie są najważniejsze
• by dbać o rodzinne relacje
•
3.
• Jakub Marley
• Bob - pracownik Scrooge’a
• Fred - siostrzeniec Scrooge’a
4. Czas i miejsce: w Wigilię Świąt Bożego Narodzenia, XIX-wiecznym Londynie
5.
• przenoszenie się w czasie i ukazywanie wspomnień wydarzeń
• pojawienie się duchów
6. Ebenezer jest starszym, siwym mężczyzną z zadartym nosem i zaciśniętymi sinymi ustami. Zazwyczaj ubiera się w czarny płaszcz i ogromny kapelusz. Dla ludzi jest niemiłym, skąpym, pazernym człowiekiem, boją się go, a gdy przechodzi ulicami Londynu nawet psy niewidomych zaciągają ich do domu.
7. Pierwszym duchem był przyjaciel Scrooge’a - Jakub Marley. Zapowiedział pojawienie się kolejnych duchów.
8. Jako drugi pojawił się duch Wigilijnej Przeszłości (tego co było kiedyś). Pokazał Scrooge’owi jego dzieciństwo i wcześniejsze święta spędzone w gronie rodziny oraz swoją byłą ukochaną.
9. Duch chciał pokazać jaki był wcześniej Ebenezer.
10. Jako trzeci pojawił się duch Tegorocznych Świąt. Duch ten pokazał Scrooge’owi wigilię u swego pracownika i siostrzeńca.
11. Skąpstwo i chciwość Scrooga sprawiały, ze stał się samotnym człowiekiem, zamkniętym w sobie.
12. Ostatnim duchem był duch Przyszłych Świąt. Ukazał Scrooge’owi jak on leży w grobie, a obok niego jest grób małego Tima.
13. Scrooge jest przerażony, gdyż uświadomił sobie, że nie chce skończyć tak jak swój przyjaciel i chce być lepszym człowiekiem.
14. Scrooge wybiega na ulice z uśmiechem. Każe chłopcu kupić ogromnego indyka, którego później ma zanieść do swojego pracownika Boba. Pobiegł do swojego siostrzeńca. Później wpłacił pieniądze na fundacje i podwyższył zarobek swojemu pracownikowi.
15. Zrobił wiele dobry uczynków, a co najważniejsze zaczął obchodzić święto Bożego Narodzenia. Scrooge zmienił swoją przyszłość i postępowanie
16. Scrooge nie był już skąpcem, a hojnym człowiekiem. Zaczął być miły dla ludzi i mieć do nich szacunek. Przestał być egoistyczny i pomagał.
1. Głównym wątkiem utworu jest pokazanie głównemu bohaterowi - Scrooge’owi, że trzeba pomagać, być dobrym i mieć szacunek do ludzi.
2.
• pokazanie, że pieniądze nie są najważniejsze
• by dbać o rodzinne relacje
•
3.
• Jakub Marley
• Bob - pracownik Scrooge’a
• Fred - siostrzeniec Scrooge’a
4. Czas i miejsce: w Wigilię Świąt Bożego Narodzenia, XIX-wiecznym Londynie
5.
• przenoszenie się w czasie i ukazywanie wspomnień wydarzeń
• pojawienie się duchów
6. Ebenezer jest starszym, siwym mężczyzną z zadartym nosem i zaciśniętymi sinymi ustami. Zazwyczaj ubiera się w czarny płaszcz i ogromny kapelusz. Dla ludzi jest niemiłym, skąpym, pazernym człowiekiem, boją się go, a gdy przechodzi ulicami Londynu nawet psy niewidomych zaciągają ich do domu.
7. Pierwszym duchem był przyjaciel Scrooge’a - Jakub Marley. Zapowiedział pojawienie się kolejnych duchów.
8. Jako drugi pojawił się duch Wigilijnej Przeszłości (tego co było kiedyś). Pokazał Scrooge’owi jego dzieciństwo i wcześniejsze święta spędzone w gronie rodziny oraz swoją byłą ukochaną.
9. Duch chciał pokazać jaki był wcześniej Ebenezer.
10. Jako trzeci pojawił się duch Tegorocznych Świąt. Duch ten pokazał Scrooge’owi wigilię u swego pracownika i siostrzeńca.
11. Skąpstwo i chciwość Scrooga sprawiały, ze stał się samotnym człowiekiem, zamkniętym w sobie.
12. Ostatnim duchem był duch Przyszłych Świąt. Ukazał Scrooge’owi jak on leży w grobie, a obok niego jest grób małego Tima.
13. Scrooge jest przerażony, gdyż uświadomił sobie, że nie chce skończyć tak jak swój przyjaciel i chce być lepszym człowiekiem.
14. Scrooge wybiega na ulice z uśmiechem. Każe chłopcu kupić ogromnego indyka, którego później ma zanieść do swojego pracownika Boba. Pobiegł do swojego siostrzeńca. Później wpłacił pieniądze na fundacje i podwyższył zarobek swojemu pracownikowi.
15. Zrobił wiele dobry uczynków, a co najważniejsze zaczął obchodzić święto Bożego Narodzenia. Scrooge zmienił swoją przyszłość i postępowanie
16. Scrooge nie był już skąpcem, a hojnym człowiekiem. Zaczął być miły dla ludzi i mieć do nich szacunek. Przestał być egoistyczny i pomagał.