Odpowiedź:
10 chyba nie dam rady ale spróbuję
Bednarz - tak jak i dzisiaj to rzemieślnik zajmujący się wytwarzaniem beczek, cebrzyków, balii, kadzi. Tylko, że wtedy było na nie większe zapotrzebowanie. Dzisiaj to zawód już zanikający.
Białoskórnik - trudnił się garbowaniem i obróbką delikatnych i cienkich skór, przeznaczonych na odzież, a w szczególności na rękawiczki. Trudna to była praca, ale jej efekt był widoczny. Przecież odzież tę nosiły piękne kobiety i bogaci panowie. Jakich skór używano? Były to skóry z cieląt, jeleni, saren, łosi, a także z kozłów i baranów.
Cieśla - zajmował się głównie budową domów i ich części. Cieśla okrętowy jak nazwa wskazuje budował i naprawiał okręty, a cieśla - młynarz specjalizował się w budowie młynów i wiatraków.
Ceklarz - pachołek miejski, który pilnował porządku w dzień i w nocy. Wyłapywał włóczęgów, żebraków i innych podejrzanych. Wymierzał kary chłosty, jak trzeba było to ustawiał szubienicę. W Krakowie ceklarze byli osobistą obstawą burmistrza.
Bobrownik - fachowiec zajmujący się właściwym wykorzystaniu żeremi bobrowych. Czyli współpracował z tymi zwierzątkami i pomagał im dla swoich celów.
Cyrulik - inaczej balwierz. Średniowieczna kosmetyczka; zajmował się obcinaniem włosów, goleniem, kąpaniem, wyrywaniem zębów, czyszczeniem uszu, puszczaniem krwi i drobnymi zabiegami, np. wycinaniem nagniotków, opatrywaniem ran.
Folusznik - bardzo intratne zajęcie, polegające na folowaniu tkaniny, t.j. jego spilśnianiu i oczyszczaniu z tłuszczów i klejów.
Gręplarz - rozczesywał i czyścił wełnę, z której potem produkowano sukno.
Grotnik - wytwarzał groty i ostrza do włóczni.
Grzebieniarz - jego wyrobami były grzebienie z rogów zwierzęcych i drewna.
Wyjaśnienie:
Uporządkujesz sobie ;-)
