Napisz streszczenie
Katarzyna de Lazari-Radek, Lukrowanie doświadczeń
Czasami, gdy łapię oddech i przystaję na chwilę, mimo pewnych udręk codzienności myślę, że życie jest dobre albo że mam fajnie. Zdaję sobie sprawę, że jestem szczęśliwa – znajduję w sobie stan psychicznego zadowolenia z życia, z tego, jak się ono toczy. Tak rozumiane szczęście jest wypadkową kilku czynników. Niektóre z nich są od nas niezależne. To, czy odczuwamy wewnętrzne zadowolenie, w sporej mierze zależy od rozwoju mózgu i genów, które wyposażają nas na starcie w pewne psychiczne nastawienie. Jedni są optymistami: otwarci na innych i ufni, wierzą (czasem bezkrytycznie) w swoje możliwości, drudzy są pesymistami: bardziej krytyczni wobec siebie i innych, rzadziej podejmują ryzyko, obawiając się porażki. Do innych czynników od nas niezależnych należą środowisko, w jakim dorastamy, zdarzenia losowe czy procesy związane ze starzeniem się. […]
Nie jesteśmy jednak zdani tylko na czynniki zewnętrzne, nasze szczęście w dużej mierze zależy od nas samych. Psychologia pozytywna powtarza, że szczęście to kwestia wyboru i rzeczywiście wydaje się, że w wielu przypadkach możemy postanowić, że będziemy szczęśliwi, i podjąć działania, które przysporzą nam szczęścia. […] Harvard University podjął najdłużej trwające badania na jednej grupie osób pod kątem ich odczuwanego zadowolenia z życia. Rezultaty są dość oczywiste, ale warto je powtarzać do znudzenia – The Beatles mieli rację: All you need is love. Dla większości z nas kluczem do dobrego życia są bliskie relacje z innymi. Kariera, pieniądze, piękne samochody i wspaniałe ciuchy nic nam nie dadzą, jeśli nie będziemy mieli z kim dzielić radości ich posiadania. Tłumaczy to, dlaczego w rankingu dobrostanu Gallupa z 2014 r. Na najwyższym miejscu uplasowały się kraje Ameryki Środkowej: Panama i Kostaryka (przed Danią i Austrią), gdzie relacje rodzinne są szczególnie istotne i gdzie wielopokoleniowa rodzina pozostaje razem.