św.Franciszek.Żył w ubóstwie, nazywano go "biedoczyną" z Asyżu. Pomagał biednym i opiekował się chorymi. "O przeświętym cudzie,którego święty Franciszek dokonał,nawróciwszy okrutnego wilka z lasu".Kiedy święty Franciszek przebywał w Gubbio, w okolicy pojawił się okrutny wilk.Pożerał nie tylko zwierzęta,ale i ludzi.Mieszkańcy Gubbio żyli w strachu.Strach przed wilkiem doprowadził do tego,że nikt nie opuszczał miasta.Wtedy święty Franciszek ulitował się nad mieszkańcami i postanowił wyjść na spotkanie z bestią.Wyszedł za mury z kilkoma braćmi, którzy wkrótce odeszli, a Franciszek poszedł dalej. wilk wyszedł zza krzaków i ruszył na zakonnika,szczerząc kły.Święty Franciszek nie zatrzymał się,kiedy był już blisko uczynił nad wilkiem znak krzyża świętego. Na znak krzyża wilk zamknął paszczę i zatrzymał się,położył się u stóp zakonnika. Wtedy święty Franciszek przemówił do niego.Wilk zrozumiał,co do niego mówi Franciszek i obiecał mu, że nie będzie straszył mieszkańców Gubbio. Wilk i święty Franciszek udali się do miasta.Na wieśc o tym,że Franciszek przybył z wilkiem zebrał się cały lud. Wtedy Franciszek wygłosił kazanie a mieszkańcy obiecali,że będą karmic wilka. "Jak święty Franciszek oswoił dzikie turkawki". Pewien młodzieniec schwytał wiele turkawek i zaniósł je na sprzedaż.Młodzieńca spotkał święty Franciszek,który zawsze miał słabość do bezbronnych zwierząt poprosił chłopca,aby dał mu ptaki.Chłopiec oddał ptaki zakonnikowi.Umieściwszy je w podołku przemówił do nich.Potem zabrał je ze sobą i założył im gniazdo.Turkawki zaczęły znosi jaja,z których wykluwały się małe.Zżyły się i mieszkały ze świętym Franciszkiem. I nigdy by od niego nie odleciały,gdyby im tego nie zalecił.A młodzieńcowi powiedział,że wkrótce wstąpi do zakonu i będzie wiernie służył Jezusowi.I tak się stało.Młodzieniec został bratem i prowadził w zakonie życie świątobliwe
