W roku 1657 Fryderyk Wilhelm Hohenzollern zawarł z Rzeczpospolitą tzw. traktaty welawsko-bydgoskie. Na ich mocy zyskiwał on pełną suwerenność w sprawach zagranicznych, ale w zamian za to zrywał dotychczasową współpracę z Karolem X Gustawem, władcą Szwecji i zobowiązywał się do utrzymywania sojuszu wojskowego z Rzecząpospolitą. Trzy lata później w Oliwie zawarto układ pokojowy kończący wojnę. Na jego mocy Jan Kazimierz musiał zrzec się tytułu króla Szwecji, a Rzeczpospolita utrzymywała w swoim ręku część Inflant wraz z lennym Księstwem Kurlandii i Semigalii.
