Odpowiedź:
Dzieła literackie są nieraz swego rodzaju dokumentem dla czytelnika. Przedstawiają one realia czasów, do których nie mamy już dostępu w sposób o wiele bardziej szczegółowy niż np. podręczniki historii.
Z utworu "Quo vadis" dowiadujemy sie jak wyglądało życie pierwszych chrześcijan, a nawet ich zwyczaje i sposób ubierania. Wszystkie zimne postacie z podręczników historii są ożywiane i czytelnik ma wrażenie, że teleportuje się w tamte miejsca i znajduje się w tamtym czasie jako naoczny świadek tamtych wydarzeń. Dzieje bohaterów fikcyjnych (Winicjusz, Petroniusz) przeplatają się z dziejami bohaterów istniejących faktycznie (cesarz Neron, Paweł Apostoł). Jest opisany szczegółowo Rzym, zatem czytelnik ma wrażenie, że znajduje się w Wiecznym Mieście. " Było to miasto zróżnicowane: szerokie ulice, wspaniałe place z monumentalnymi świątyniami, wykwintne wille rzymskich patrycjuszy tonące w kwitnących ogrodach- to jeden obraz miasta." Z drugiej strony mamy " tandetne budownictwo ubogich dzielnie Subury i Zatybrza, wąskie uliczki, podejrzane zaułki, pełne ruchu i gwaru targowiska".
Z kolei z "Zony modnej" Krasickiego wyłania nam się obraz społeczeństwa polskiego w dobie Oświecenia. I znów tutaj wszystko nabiera koloru i kształtu, zatem czytelnik się przenosi w czasie. Obyczaje z Zachodu, szczególnie z Francji, kolebki Oświecenia, sprawiły, iż ludzie porzucili tradycje „dobrych (...)ojców i pradziadów”.
Opis balu jest najbardziej wymowny w kontekście odtworzenia nastroju tamtych czasów. Opisy są tak żywe, że czytelnik ma wrażenie, że sam został zaproszony na bal. Przybyły tam "wykwintne kawalery i modne imoście", były "maski, trąby, kotły i gromadna muzyka ". Język również oddaje atmosferę tamtych czasów, gdyż nie jest to język mówiony dzisiaj. Autor specjalnie wtrąca słowa oraz szyk zdania specyficzny dla danej epoki oraz danej warstwy społeczeństwa.
Wyjaśnienie: