Klasa III gim podręcznik między nami str 88 jeśli ktoś nie tekstu to jest pod zadaniami
jeśli będzie dobrze zrobione daje dużo punktów

Opowiedz na pytania
1. Tekst Zygmunta Kubiaka jest:
A.komentarzem i oceną dorobku antyku
B. analizą formy wybranych dzieł antycznych
C. analizą i oceną wybranych dzieł antycznych
D. komentarzem dorobku antyku bez elementu oceny.

2. W swojej wypowiedzi Zygmunt Kubiak:
A . poucza czytelników
B dystansuje się wobec omawianych zjawisk i adresata
C. identyfikuje się ze zbiorowością, do której adresuje swoją wypowiedź
D. nie identyfikuje się ze zbiorowością, do której adresuje swoją wypowiedź



3. Metafora zawarta w tytule tekstu dotyczy:
A. literatury i sztuki rzymskiej
B. wierzeń starożytnych Greków i Rzymian
C. materialnego i duchowego dziedzictwa antycznej kultury greckiej
D. materialnego i duchowego dziedzictwa kultury rzymskiej




4. Objaśnij na czym polegały wielkie starcia mityczne Prometeusza z Zeusem i Antygony z Kreonem.
5. W tekście jest mowa o eposach Homera. Wymień ich tytuły. Przypomnij tematykę.

6. Objaśnij pojęcia: tragedia, zasada trzech jedności, koryfeusz.







„Skarb, który nas jednoczy”

„(...) Bogowie mają kształt ludzki. Bogowie są piękni. Te przeświadczenia Greków świecą
u samego początku ich sztuki. Bogowie mają kształt ludzki, będąc w tym niezmiernie piękni. Dlatego wykuwa się i ryje takiego Hermesa, takiego Apollina, jacy do dziś zatrzymują nas i porażają. Kształt jest ludzki, bo dla Greków najpiękniejsze, przed wszystkim piękne, piękne po prostu, są: postać ludzka
i twarz ludzka. W sztuce greckiej tajemnica metafizyczna przejawia się nie tyle w krajobrazach ziemi
i morza, nie tyle w rozgwieżdżonym niebie, ile w uśmiechu kor attyckich w muzeum na Akropolu.(...)
W tej tradycji nie brak dotknięcia absolutu. Gdzie powinniśmy go szukać? W niewyjaśnionych nigdy do końca zagadkach Mojry, w przepaści, jaka się otwiera pod osaczającą nas, gdy obcujemy z mitologią, nierozwiązalnością wewnętrznych sprzeczności życia i nierozwiązalnością (która jest jak stuknięcie w twardy mur) wielkich starć mitycznych, jak Prometeusza z Zeusem, Antygony z Kreonem.
I pod zapierającym dech w piersi zdzieraniem zasłon w tylu tragicznych mitach. Dotknięcie absolutu jest na pewno w miłości Demeter i Kory. A także w niewzruszonym milczeniu greckiej formy w sztuce
i literaturze.
Cześć dla tego dziedzictwa winna polegać na wykorzystaniu pouczeń, jakie z niego wynikają. Są to pouczenia gorzkie i ciepłe, wymagające i krzepiące. Już „Iliada”, uwydatniając wzniosłość zmagania się Achillesa z losem, zarazem ukazuje klęskę jego samotnej dumy i jej niższość wobec szarej troski Hektora o rodzinę i ojczyznę. Ciepłą tę treść greckiej sztuki, literatury i wiary podejmuje
i wiernie niesie w dalsze wieki i w dzieje państwa i cywilizacji rzymska „Eneida” i kultura łacińska. Jest to zachęta do cierpliwego męstwa, wolnego od skargi, przeciwstawionego niepojętemu, a często przerażającemu, światu. Oto dziedzictwo antyczne, tak wielkie, że niełatwo jest sprostać mu.
Ale wytrwale się o to staramy.”

Zygmunt Kubiak „Mitologia Greków i Rzymian” (fragment)