Odpowiedź :
Przedstawia doświadczenia i świadomość tej części pokolenia spełnionej Apokalipsy, której udało się przeżyć wojnę. Podmiot liryczny "ocalał prowadzony na rzeź. Był przeznaczony na śmierć. To zmieniło jego światopogląd i świadomość: "To są nazwy puste i jednoznaczne | człowiek i zwierze | miłość i nienawiść | wróg i przyjaciel | ciemność i światło". Pojęcia dotychczas skrajne stały się jednoznaczne. Podmiot liryczny szuka powrotu, wie, że trzeba przywrócić wartości "Szukam nauczyciela i mistrza | niech przywróci mi wzrok słuch i mowę | niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia | niech oddali światło od ciemności". Klasyczny przykład poezji etycznej powinności. "Nie wiem, co to poezja" - jest oszczędny w słowa, zawiera refleksje o życiu. Jasno i krótko wyraża myśli "człowiek tak się zabija jak zwierze. Widziałem" - okrucieństwo wojny. Pobyt w obozach. Zachwiało to jego system wartości. Stracił możliwość odróżnienia dobra od zła. Mówi, że jest jednym z wielu. Jest niepoetycki, dzięki temu oddana jest prawda o wojnie. Opowieść i ocena rzeczywistości jest straszna. Wojna pozostawiła w nim głęboką skazę. Załamał się system moralny, w który wierzył, system wartości chrześcijańskich. Ma wieloznaczną zawartość treściową - ocalenie z wojny, ocalenie człowieczeństwa, zawiera też pytanie czy można ocalić człowieka. Poeta chciałby wierzyć, że można, a szansą ocalenia jest poezja. -"Mam dwadzieścia cztery lata - w obliczu wojny utraciły sens dotychczas funkcjonujące pojęcia etyczne. Cnota, występek, prawda i kłamstwo, męstwo i tchórzostwo okazały się pustymi wyrazami.