Odpowiedź :
1.
-zarodnia: organ rozmnażania bezpłciowego roślin zarodnikowych i grzybów, wytwarzany głównie na sporoficie i tworzący komórki rozrodcze (zarodniki). Ma różne kształty, wielkość najczęściej kilka milimetrów.
-sporofil: diploidalne stadium w przemianie pokoleń roślin i glonów. W stadium sporofitu zachodzi proces mejozy, w wyniku której powstają zarodniki.
-trofofil: Trofofil (inaczej liść asymilacyjny) - liść przeprowadzający fotosyntezę.
-przedrośle: stadium rozwojowe u roślin, zawierające organy męskie, żeńskie lub oba jednocześnie.
-kłącze: u roślin przekształcony, zwykle zgrubiały pęd podziemny, będący organem spichrzowym i przetrwalnikowym. Nie posiada liści – zamiast nich występują łuski. Nie posiada też ciałek zieleni. Magazynuje materiały zapasowe umożliwiające roślinie przetrwanie niesprzyjających wegetacji okresów, podczas których nie przeprowadza ona fotosyntezy.
2.
A) Budowa, Anatomiczna
Pokrój:
Pędy nadziemne osiągają u większości gatunków do 1 m wysokości. Spośród gatunków występujących w Polsce, wyjątkowo wysoki jest skrzyp olbrzymi osiągający do 2 m wysokości, natomiast występujące w Ameryce Środkowej i Południowej gatunki E. giganteum i E. myriochaetum osiągają odpowiednio do 5 i 8 m.
Pęd:
Zbudowany jest z rozrastających się pod ziemią, rozgałęzionych kłączy i odchodzących od niego, pionowo wzniesionych pędów nadziemnych. Pędy tworzone są z na przemian ułożonych członów długich – międzywęźli i krótkich – węzłów. Z węzłów na pędach nadziemnych wyrastają okółkowo ułożone liczne pędy boczne (również członowane) i liście. Z węzłów części podziemnej wyrastają korzenie i bulwki pędowe. Bulwki są magazynami substancji zapasowych rośliny, wykorzystywanych podczas jej wiosennego rozwoju, przed rozpoczęciem fotosyntezy. Łodygi, a zwłaszcza gęste odgałęzienia boczne, pełnią funkcje asymilacyjne.
Liście:
Ułożone okółkowo i zrośnięte bocznie w pochewkę otaczającą łodygę. Na spodzie odmiennie wykształconych, tarczowatych liści zarodnionośnych (sporofili) tworzą się zarodnie.
Zarodniki:
Opatrzone wstęgowatymi wyrostkami ściany komórkowej, tak zwanymi hapterami, które przyczyniają się do rozprzestrzeniania zarodników ze względu na wykonywanie higroskopowych ruchów i ułatwianie roznoszenia zarodników przez wiatr (anemochoria).
Przedrośla:
Drobne, zielone, ich płeć mogą określać niekiedy warunki środowiskowe
B) Rozwój
Byliny, geofity. Dominującym pokoleniem u skrzypów jest sporofit. Do tego pokolenia należą pędy podziemne i nadziemne, zwieńczone kłosami zarodnionośnymi (sporofilostanami).
Pod względem sposobu wykształcania pędów nadziemnych skrzypy można podzielić na trzy typy:
* Wytwarzające wiosną niezielony (pozbawiony chlorofilu) i nierozgałęziony pęd zarodnionośny, zakończony kłosem zarodnionośnym. Po wyprodukowaniu zarodników pęd ten obumiera. Następnie wyrastają zielone i przeważnie rozgałęzione pędy asymilacyjne.
* Wytwarzające wiosną niezielony i nierozgałęziony pęd zarodnionośny, który nie obumiera, lecz zazielenia się i rozgałęzia.
* Wytwarzające pędy zarodnionośne i płonne równocześnie.
-zarodnia: organ rozmnażania bezpłciowego roślin zarodnikowych i grzybów, wytwarzany głównie na sporoficie i tworzący komórki rozrodcze (zarodniki). Ma różne kształty, wielkość najczęściej kilka milimetrów.
-sporofil: diploidalne stadium w przemianie pokoleń roślin i glonów. W stadium sporofitu zachodzi proces mejozy, w wyniku której powstają zarodniki.
-trofofil: Trofofil (inaczej liść asymilacyjny) - liść przeprowadzający fotosyntezę.
-przedrośle: stadium rozwojowe u roślin, zawierające organy męskie, żeńskie lub oba jednocześnie.
-kłącze: u roślin przekształcony, zwykle zgrubiały pęd podziemny, będący organem spichrzowym i przetrwalnikowym. Nie posiada liści – zamiast nich występują łuski. Nie posiada też ciałek zieleni. Magazynuje materiały zapasowe umożliwiające roślinie przetrwanie niesprzyjających wegetacji okresów, podczas których nie przeprowadza ona fotosyntezy.
2.
A) Budowa, Anatomiczna
Pokrój:
Pędy nadziemne osiągają u większości gatunków do 1 m wysokości. Spośród gatunków występujących w Polsce, wyjątkowo wysoki jest skrzyp olbrzymi osiągający do 2 m wysokości, natomiast występujące w Ameryce Środkowej i Południowej gatunki E. giganteum i E. myriochaetum osiągają odpowiednio do 5 i 8 m.
Pęd:
Zbudowany jest z rozrastających się pod ziemią, rozgałęzionych kłączy i odchodzących od niego, pionowo wzniesionych pędów nadziemnych. Pędy tworzone są z na przemian ułożonych członów długich – międzywęźli i krótkich – węzłów. Z węzłów na pędach nadziemnych wyrastają okółkowo ułożone liczne pędy boczne (również członowane) i liście. Z węzłów części podziemnej wyrastają korzenie i bulwki pędowe. Bulwki są magazynami substancji zapasowych rośliny, wykorzystywanych podczas jej wiosennego rozwoju, przed rozpoczęciem fotosyntezy. Łodygi, a zwłaszcza gęste odgałęzienia boczne, pełnią funkcje asymilacyjne.
Liście:
Ułożone okółkowo i zrośnięte bocznie w pochewkę otaczającą łodygę. Na spodzie odmiennie wykształconych, tarczowatych liści zarodnionośnych (sporofili) tworzą się zarodnie.
Zarodniki:
Opatrzone wstęgowatymi wyrostkami ściany komórkowej, tak zwanymi hapterami, które przyczyniają się do rozprzestrzeniania zarodników ze względu na wykonywanie higroskopowych ruchów i ułatwianie roznoszenia zarodników przez wiatr (anemochoria).
Przedrośla:
Drobne, zielone, ich płeć mogą określać niekiedy warunki środowiskowe
B) Rozwój
Byliny, geofity. Dominującym pokoleniem u skrzypów jest sporofit. Do tego pokolenia należą pędy podziemne i nadziemne, zwieńczone kłosami zarodnionośnymi (sporofilostanami).
Pod względem sposobu wykształcania pędów nadziemnych skrzypy można podzielić na trzy typy:
* Wytwarzające wiosną niezielony (pozbawiony chlorofilu) i nierozgałęziony pęd zarodnionośny, zakończony kłosem zarodnionośnym. Po wyprodukowaniu zarodników pęd ten obumiera. Następnie wyrastają zielone i przeważnie rozgałęzione pędy asymilacyjne.
* Wytwarzające wiosną niezielony i nierozgałęziony pęd zarodnionośny, który nie obumiera, lecz zazielenia się i rozgałęzia.
* Wytwarzające pędy zarodnionośne i płonne równocześnie.