Porównaj sposób sprawowania władzy przez obu królów z dynastii wettinów.

Odpowiedź :

Panowanie obydwu władców z dynastii Wettinów miało pewne cechy wspólne, ale też i pewne cechy różne. Przede wszystkim August II bardzo zaangażował się w III wojnę północną, ponieważ marzył o wykrojeniu nowego państewka dla siebie na terenach Inflantów. Długoletnia wojna ze Szwecją, a nawet przejściowa okupacja Saksonii przez Szwedów i przymus zrzeknięcia się korony polskiej, spowodowały, że August II nic na wojnie nie zyskał, a jedynie utopił w niej Rzeczpospolitą, która była okupowana przez armie szwedzkie, a potem przez rosyjskie. August II nie panował nad sejmem ani nie potrafił zyskać sobie nigdy poparcia większej ilości Polaków. Jednak bywał stosunkowo często w Polsce i zabiegał o władzę nad nią. Być może marzył o tym, że uda mu się zwiększyć tu swoją władzę, a nawet wprowadzić jej dziedziczność. Zupełnie inaczej zachowywał się August III Wettyn. Jemu w ogóle nie zależało na władzy w Polsce, bardzo rzadko tu bywał. Rzeczpospolita była dla niego kartą przetargową w rywalizacji o koronę cesarską - August III łudził się, że uda mu się zyskać koronę Rzeszy Niemieckiej, ale oczywiście Habsburgowie do tego nie dopuścili. August III jednak przynajmniej nie zaangażował Polski w wojnę, ale nie oznacza to, że działania wojenne całkowicie ominęły nasz kraj - w czasie wojny siedmioletniej zachodnie ziemie Polski łupione były np. przez Prusaków. Mimo wszystko, podczas panowania Augusta III rozpoczęła się powolna odbudowa kraju, a nawet pewien rozwój kulturalny. August III rządził za pomocą swoich faworytów, których umieszczał na bardzo ważnych stanowiskach. Również, jak ojciec, nie potrafił dogadać się z Sejmem.

August II i August III to bardzo ciekawe postacie w historii Polski. Władcy ci doprowadzili do powstania unii personalnej między Saksonią a Rzecząpospolitą - państwami, które były całkowicie różne od siebie. Mimo to, wielu Polaków wyjeżdżało do Saksonii, gdzie pobierali wykształcenie lub podejmowali się robienia kariery. Również wielu Saksończyków przyjeżdżało do Polski, choćby na dwór, gdzie mogli robić własne kariery i zdobywać duże majątki.