Odpowiedź :
Renesans karoliński – przypadający na panowanie Karolingów, zwłaszcza Karola Wielkiego, okres rozwoju kultury zachodnioeuropejskiej, w którym nastąpiła ponowna recepcja kultury starożytnej. Termin "renesans karoliński" ma charakter pozytywnie wartościujący i wskazuje (podobnie jak termin "renesans XII wieku" czy "renesans ottoński") na pewne podobieństwa do renesansu wieku XV i XVI.
Program kulturowy podjęty przez otoczenie cesarza Karola Wielkiego na przełomie VIII i IX wieku miał na celu powrót do wzorców kultury antycznej. Odnowiono też klasyczną łacinę, która w ten sposób ostatecznie oderwała się od języków romańskich. Dzięki mecenatowi cesarskiemu i zdolnościom organizacyjnym Alkuina znacznie rozwinęła się sieć szkół; rozkwitły – odnowione – literatura i malarstwo. Powstało wiele monumentalnych budowli, nawiązujących stylem do budowli starożytnego Rzymu (architektura karolińska, np. katedra w Akwizgranie).
Karol przeprowadził wiele reform. Nakazał odnowić i ujednolicić krój łacińskiego pisma (tzw. minuskuła karolińska). Troszczył się o rozwój szkół i piśmiennictwa. Na jego dwór w Akwizgranie przybywali uczeni z odległych krajów. Z Brytanii przybył słynny Alkuin, z Italii – Piotr z Pizy i Paweł Diakon, natomiast z Hiszpanii Teodulf. Pod ich wpływem doszło do odnowienia studiów nad dziełami pisarzy starożytnych. Powstały też dzieła opisujące Karola Wielkiego.
to chyba to nie ?
Program kulturowy podjęty przez otoczenie cesarza Karola Wielkiego na przełomie VIII i IX wieku miał na celu powrót do wzorców kultury antycznej. Odnowiono też klasyczną łacinę, która w ten sposób ostatecznie oderwała się od języków romańskich. Dzięki mecenatowi cesarskiemu i zdolnościom organizacyjnym Alkuina znacznie rozwinęła się sieć szkół; rozkwitły – odnowione – literatura i malarstwo. Powstało wiele monumentalnych budowli, nawiązujących stylem do budowli starożytnego Rzymu (architektura karolińska, np. katedra w Akwizgranie).
Karol przeprowadził wiele reform. Nakazał odnowić i ujednolicić krój łacińskiego pisma (tzw. minuskuła karolińska). Troszczył się o rozwój szkół i piśmiennictwa. Na jego dwór w Akwizgranie przybywali uczeni z odległych krajów. Z Brytanii przybył słynny Alkuin, z Italii – Piotr z Pizy i Paweł Diakon, natomiast z Hiszpanii Teodulf. Pod ich wpływem doszło do odnowienia studiów nad dziełami pisarzy starożytnych. Powstały też dzieła opisujące Karola Wielkiego.
to chyba to nie ?
Renesans karolinski – przypadający na panowanie Karolingów, zwłaszcza Karola Wielkiego, okres rozwoju kultury zachodnioeuropejskiej, w którym nastąpiła ponowna recepcja kultury starożytnej. Termin "renesans karoliński" ma charakter pozytywnie wartościujący i wskazuje (podobnie jak termin "renesans XII wieku" czy "renesans ottoński") na pewne podobieństwa do renesansu wieku XV i XVI.
Program kulturowy podjęty przez otoczenie cesarza Karola Wielkiego na przełomie VIII i IX wieku miał na celu powrót do wzorców kultury antycznej. Odnowiono też klasyczną łacinę, która w ten sposób ostatecznie oderwała się od języków romańskich. Dzięki mecenatowi cesarskiemu i zdolnościom organizacyjnym Alkuina znacznie rozwinęła się sieć szkół; rozkwitły – odnowione – literatura i malarstwo. Powstało wiele monumentalnych budowli, nawiązujących stylem do budowli starożytnego Rzymu (architektura karolińska, np. katedra w Akwizgranie).
Karol przeprowadził wiele reform. Nakazał odnowić i ujednolicić krój łacińskiego pisma (tzw. minuskuła karolińska). Troszczył się o rozwój szkół i piśmiennictwa. Na jego dwór w Akwizgranie przybywali uczeni z odległych krajów. Z Brytanii przybył słynny Alkuin, z Italii – Piotr z Pizy i Paweł Diakon, natomiast z Hiszpanii Teodulf. Pod ich wpływem doszło do odnowienia studiów nad dziełami pisarzy starożytnych. Powstały też dzieła opisujące Karola Wielkiego.
Źródło: "WIKIPEDIA"
Program kulturowy podjęty przez otoczenie cesarza Karola Wielkiego na przełomie VIII i IX wieku miał na celu powrót do wzorców kultury antycznej. Odnowiono też klasyczną łacinę, która w ten sposób ostatecznie oderwała się od języków romańskich. Dzięki mecenatowi cesarskiemu i zdolnościom organizacyjnym Alkuina znacznie rozwinęła się sieć szkół; rozkwitły – odnowione – literatura i malarstwo. Powstało wiele monumentalnych budowli, nawiązujących stylem do budowli starożytnego Rzymu (architektura karolińska, np. katedra w Akwizgranie).
Karol przeprowadził wiele reform. Nakazał odnowić i ujednolicić krój łacińskiego pisma (tzw. minuskuła karolińska). Troszczył się o rozwój szkół i piśmiennictwa. Na jego dwór w Akwizgranie przybywali uczeni z odległych krajów. Z Brytanii przybył słynny Alkuin, z Italii – Piotr z Pizy i Paweł Diakon, natomiast z Hiszpanii Teodulf. Pod ich wpływem doszło do odnowienia studiów nad dziełami pisarzy starożytnych. Powstały też dzieła opisujące Karola Wielkiego.
Źródło: "WIKIPEDIA"