Założenia nurtu dworskiego:
- odbiorcą jest człowiek inteligentny i wyszukany (tu: królewna angielska)
- marinizm - wyszukany styl mówienia, ogromna ilość środków stylistycznych, bardziej przerost formy nad treścią ( tu: pytanie retoryczne - "bo azaż bogowie/Pastwią się tak nad sercy ludzkimi surowie?", personifikacja - "lecz gwiazdy, których jasne zorze/Błagają", metafora - "pochodnie dwie nielitościwe", anafora - "Nie nieba: niebo torem jednostajnym chodzi;/Nie słońca: słońce jedno wschodzi i zachodzi;/Nie gwiazdy, bo te tylko w ciemności panują;/Nie pochodnie, bo lada wiatrom te hołdują.", apostrofa - "Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje,/Córo możnego króla, harde prawa daje," itd.)