Dwór należał do rodziny Sopliców. Znajdował sie w Soplicowie na pagórku porośniętym brzozami, nad brzegiem strumienia. Był nieduży, zbudowano z drewna na podmurówce. Ściany pobielane. Topole rosły wkoło domu. Do dworku prowadziła brama, zawsze otwarta. Świadczyła o gościnności mieszkańców.
Obok budynku stała wielka stodoła. Do dworu należały również ogromne łany zboża. W sadzie za domem znajdował sie maleńki ogródek, poprzecinany ścieżkami posypanymi jasnym piaskiem. Rosła tam mięta, trawa angielska oraz jaskrawe stokrotki. Ogródek było otoczony drewnianym płotkiem.
We wnętrzu domu znajdowały się rozmailte sprzęty pokryte obiciem. Na ścianach wisiały portrety patriotów i zasłużonych Polaków, m.in. Tadeusza Kościuszki. Przy wejściu do alkowy stał stary zegar kurantowy, który wygrywał Mazurka Dąbrowskiego. Świadczyło to o patriotyźmie mieszkańców. Miłowaniu ojczyzny.
