Zróznicowanie wyznaniowe Rzeczpospolitej uwarunkowane było tolerancja religijną zagwarantowaną przez konfederacje warszawska z 1573 roku. Skutkiem tej konfederacji było napływanie do Polski ludzi z różnych zakątków swiata. Luteranie działali głownie na terenach Pomorza i Wielkopolski, kalwini na terenie Małopolski a arianie na terenach ziemi kieleckiej i sandomierskiej. Do Polski napływali również licznie żydzi, którzy żyli w tym czasie w diasporze (rozproszeniu). W Rzeczpospolitej schronienie znaleźć mogli wszyscy uciekający przed kara spalenia na stosie, która obowiązywała w Europie. Polska byla nazywana w tych czasach "państwem bez stosów". Dlatego też, tak wiele innowierców przybywało do naszego kraju, bowiem byli oni na równi traktowani z chrześcijanami.