asceta to osoba wyrzekająca się wszelkich wygód i komfortu dla polepszania duszy. w średniowieczu asceci byli szczególnie widoczni. często rycerze wyrzekali się swych dóbr i porzucali swoje majątki, a nawet umiersali jak najmniejsi żebracy, dzięki czemu, jak wierzono, dostawali się do NIEBA