Odpowiedź :
Henryk Sienkiewicz był mistrzem w ukazywaniu scen batalistycznych, bitew, potyczek. Na kartkach jego powieści, w „Potopie” jest wiele opisów bitew, m.in. pod Warką, pod Tarnobrzegiem, pod Rudnikiem.
Pisarz ukazał geniusz strategiczny Stefana Czarnieckiego. W bitwie pod Warką Czarniecki użył podstępu pozorując, że wojsko polskie chce zdobyć most, by przejść po nim na drugą stronę. Szwedzi zwrócili, więc wszystkie swoje siły przeciw napierającym Polakom. Tymczasem Czarniecki przeprawił wojsko na drugą stronę wpław i bitwa została wygrana.
Polacy często wciągali Szwedów w zasadzkę. Tak stało się pod Tarnobrzegiem, gdzie Szwedzi sądząc, że mają do czynienia z małym polskim oddziałem, rozpoczęli pogoń za żołnierzami polskimi. Okazało się, że mieli do czynienia z głównymi siłami Stefana Czarnieckiego. Z liczącego tysiąc żołnierzy szwedzkiego oddziału nikt nie uszedł z życiem.
Piękny obraz bitwy przedstawia Sienkiewicz ukazując starcie wojsk polskich i szwedzkich pod Prostkami. To właśnie Andrzej Kmicic, który był doświadczonym żołnierzem przyczynił się do zwycięstwa, otwierając głównym siłom polskim drogę przez rzekę, na pole bitwy.
Często ukazując sceny batalistyczne, ukazuje też pojedynki indywidualnych bohaterów, Np. Wołodyjowskiego z Tannenbergirm oraz Andrzeja Kmicica z Bogusławem Radziwiłłem.
Pisarz ukazał geniusz strategiczny Stefana Czarnieckiego. W bitwie pod Warką Czarniecki użył podstępu pozorując, że wojsko polskie chce zdobyć most, by przejść po nim na drugą stronę. Szwedzi zwrócili, więc wszystkie swoje siły przeciw napierającym Polakom. Tymczasem Czarniecki przeprawił wojsko na drugą stronę wpław i bitwa została wygrana.
Polacy często wciągali Szwedów w zasadzkę. Tak stało się pod Tarnobrzegiem, gdzie Szwedzi sądząc, że mają do czynienia z małym polskim oddziałem, rozpoczęli pogoń za żołnierzami polskimi. Okazało się, że mieli do czynienia z głównymi siłami Stefana Czarnieckiego. Z liczącego tysiąc żołnierzy szwedzkiego oddziału nikt nie uszedł z życiem.
Piękny obraz bitwy przedstawia Sienkiewicz ukazując starcie wojsk polskich i szwedzkich pod Prostkami. To właśnie Andrzej Kmicic, który był doświadczonym żołnierzem przyczynił się do zwycięstwa, otwierając głównym siłom polskim drogę przez rzekę, na pole bitwy.
Często ukazując sceny batalistyczne, ukazuje też pojedynki indywidualnych bohaterów, Np. Wołodyjowskiego z Tannenbergirm oraz Andrzeja Kmicica z Bogusławem Radziwiłłem.