Odpowiedź :
Ja pokusiłam się na list do Romea (bo dziwne, abym napisała do Julii wyznanie miłosne ;)):
Werona, (datę wpisz, jaką chcesz)
Mój Kochany!
Tyle już minęło od naszego ostatniego spotkania. Gdy zobaczyłam Cię po raz pierwszy, wszystko przestało się liczyć. Gwiazdy przy Tobie tracą blask, a trawa szumi w rytm Twych kroków... Słyszysz Ukochany? Ma miłość do Ciebie właśnie tym się objawia. Widzę ciągle Tylko Ciebie i Twoje ciepło ogarniające mnie zewsząd. Nie wiedziałam, że uczucie może być takie silne...
Najmilszy! Niedawno potajemnie wyszedłeś z mego pokoju, a wydaje mi się, jakby minęły całe wieki od tego czasu. Kiedy się jeszcze raz spotkamy? Za dzień? miesiąc? rok? Boję się, że moi rodzice odkryją prawdę o Twoim pochodzeniu. Cóż wtedy poczniemy?! Och, ukochany! Jakże serce mi się kraje, myśląc, że nigdy nie ujrzę Twej twarzy; kocham Twe delikatne usta jak malina, i ten błysk w oku, gdy spoglądasz na mnie z pożądaniem... To straszne, że nasze rody są ze sobą skłócone! Nie wiem, jak długo mam jeszcze czekać do Twego przybycia. Zaraz zemdleję z tęsknoty!
Mój Szlachetny Rycerzu! Tyle ryzykowałeś przychodząc tutaj, a ja tylko użalam się nad sobą, lecz cóż my poczniemy, gdy wszystko się wyda? Kocham Cię Romeo, bez względu na to, jak potoczą się Nasze losy. Wierzę, że nasza miłość przetrwa wszystko, co złe. Z utęsknieniem czekam na odpowiedź.
Całuję,
zawsze kochająca Julia
Werona, (datę wpisz, jaką chcesz)
Mój Kochany!
Tyle już minęło od naszego ostatniego spotkania. Gdy zobaczyłam Cię po raz pierwszy, wszystko przestało się liczyć. Gwiazdy przy Tobie tracą blask, a trawa szumi w rytm Twych kroków... Słyszysz Ukochany? Ma miłość do Ciebie właśnie tym się objawia. Widzę ciągle Tylko Ciebie i Twoje ciepło ogarniające mnie zewsząd. Nie wiedziałam, że uczucie może być takie silne...
Najmilszy! Niedawno potajemnie wyszedłeś z mego pokoju, a wydaje mi się, jakby minęły całe wieki od tego czasu. Kiedy się jeszcze raz spotkamy? Za dzień? miesiąc? rok? Boję się, że moi rodzice odkryją prawdę o Twoim pochodzeniu. Cóż wtedy poczniemy?! Och, ukochany! Jakże serce mi się kraje, myśląc, że nigdy nie ujrzę Twej twarzy; kocham Twe delikatne usta jak malina, i ten błysk w oku, gdy spoglądasz na mnie z pożądaniem... To straszne, że nasze rody są ze sobą skłócone! Nie wiem, jak długo mam jeszcze czekać do Twego przybycia. Zaraz zemdleję z tęsknoty!
Mój Szlachetny Rycerzu! Tyle ryzykowałeś przychodząc tutaj, a ja tylko użalam się nad sobą, lecz cóż my poczniemy, gdy wszystko się wyda? Kocham Cię Romeo, bez względu na to, jak potoczą się Nasze losy. Wierzę, że nasza miłość przetrwa wszystko, co złe. Z utęsknieniem czekam na odpowiedź.
Całuję,
zawsze kochająca Julia