1.
w kolejnoci od najstarszego porządku:
dorycki - kolumna masywna i najniższa wród wymienionych trzech, ma prostą głowicę (złożoną z echinusa i abakusa) trzon żłobkowany (te żłobki to kanelury), nie ma bazy (stoi bezporednio na stylobacie)
joński - kolumna smuklejsza, ma głowicę z dekoracyjnymi elementami w kształcie wolut, trzon ze żłobkowaniem, profilowaną bazę.
koryncki - najsmuklejszy porządek, kolumna ma głowicę z dekoracjami w kształcie lici akantu i wolut, trzon ze żłobkowaniem, profilowaną bazę.
uwaga - przed doryckim datuje się styl toskański (różni się od doryckiego tym głównie, że ma nieżłobkowany trzon) oraz kompozytowy jako następca korynckiego (ma jeszcze bardziej wyszukaną i złozoną w detalach dekoracyjnych głowicę).
2.
kontarpost - przeciwskręt ramion do bioder - ramiona pochylone w jedną stronę a biodra w drugą, powoduje to zgięcie nogi będącej po obnizonej stronie bioder. Stosowany w rzeźbie starożytnej Grecji.
estetyka - dziedzina filozofii, zajmująca się pięknem - jego pojęciem, wartościami, opisuje relacje między artystą jego dziełem a odbiorcą i sposobem odbioru dzieła sztuki.
chryzelefantyna - technika rzebiarska wykorzystywana często w starożytności. Na przykład w czasach sztuki starożytnej Grecji. Plegała na wykonaniu rzeźby ze złota i kości słoniowej, czasem wykorzystywano też kamienie szlachetne.
Styl czerwono i czarnofigurowy - to rodzaje malarstwa wykonywanego na ceramice okresu starożytnej Grecji. Naczynia były wykonywane z glinki która po wypaleniu miała kolor czerwony dekorowano ją malując - używano koloru czarnego (firnisu który zawierał tlenek żelaza). Jeśli przedstawiane postacie (i inne kluczowe elementy) w efekcie końcowym były czerwone to było malarstwo czerwonofigurowe. Jeśli postaci były czarne to było to malarstwo czarnofigurowe.
