Bohaterem lirycznym utworu jest syn, chłopiec który zginął walcząc z okupantem w obronie ojczyzny, to symbol wielu chłopców z lat okupacji. Podmiotem lirycznym jest matka, która bardzo mocno opłakuje śmierć dziecka.
W wierszy tragizm i okrucieństwo wojny ukazane są poprzez dwie płaszczyzny:
a) tragedię matki,
b) tragedię syna,
W utworze występuje nienazwane z imienia zło, jacyś "oni" kryjący się pod serią czasowników "oddzielili cię'', ''haftowali ci'' itd. To wróg, to straszna rzeczywistość okupacyjna.
Wojna zatarła granice między dobrem a złem. To co było piękne stało się okrutne.
Wiersz ten jest protestem nie tylko przeciwko drugiej wojnie światowej, ale jest protestem przeciwko wojnie jako zjawisku historii. Ci którzy zniszczyli los polskiego dziecka to oczywiście Niemcy, taka jest prawda historyczna. Ale ''oni'' to także Ci wszyscy, którzy wywołują każdą inną wojnę.
Utwór ma ponadczasowy, ahistoryczny charakter i wymiar.
Budowa wiersza.
Wiersz składa się z trzech zwrotek, czterowersowych. Czternasto i piętnasto głoskowych. Wiersz sylabotoniczny, wersy parami mają tę samą ilość sylab. Rymy: męskie i żeńskie, niedokładne, parzyste. Środki stylistyczne: przenośnie, epitety, zdrobnienia i anafory.
