Jest to powieśc autobiograficzna mająca formę reportażu.Pisarz ukazuje dzieje swojej rodziny,czas jej założenia,narodziny,dorastanie córek:Krystyny i Marty.Nawiązuje do 2 wojny światowej i Powstania Warszawskiego.Narracja jest przerwana wieloma dygresjami i epizodami.Autor pisze językiem potocznym,żywym i obrazowym.Powieśc kończy zdanie skierowane do Krysi,która zginęła w Powstaniu Warszawskim "Żyjesz Krysiuniu,żyjesz i życ będziesz".Autor choc ukazuje troski i cierpienia to jednak afirmuje życie i miłośc.Pokazuje,jak ważne jest by tworzyc świat oparty na wartościach,wzajemym szacunku,pełen oddania,miłości,życzliwości,tolerancji i otwartości.
Notatka z lekcji.Ciesze się,jeśli pomogłam ;d