Metafory: "blade cienie"
Epitety: "niedoszłej jagodzie", "najmilszą dziewkę", "cyprysowe żenie"
Pytanie retoryczne: "Gdzie te wrota nieszczęsne, którymi przed laty
Puszczał się w ziemię Orfeus szukając swej straty? "
Apostrofa:
A ty mię nie zostawaj, wdzięczna lutni moja,
Ale ze mną pospołu pódź aż do pokoja
Surowego Plutona!
Przerzutnie:
Ale ze mną pospołu pódź aż do pokoja
Surowego Plutona!
Żebych ja też tąż ścieżką swej namilszej córy
Poszedł szukać i on bród mógł przebyć
Archaizmy: "mię" "pódź aż do pokoja"
chyba tyle.