jakie jest przystosowanie orki do zycia w wodzie??

Odpowiedź :

- Uszy ukryte wewnątrz ciała.
- małe płuca (i magazynowanie tlenu w mięśniach np. delfiny)
- opływowy kształt ciała
- gruba warstwa tłuszczu (chroni przed oziębieniem organizmu)
- kończyny przekształcone w płetwy

- opływowy kształt ciała
- ciało pokryte dachuwkowato ułożonymi łuskami
- ciało pokryte śluzem
- linia boczna
- maskująca barwa ciała
- skrzela
- pęcherz pławny
- płetwy
Pletwy

Płetwy grzbietowe u samców orek należą do największych wśród ssaków morskich. U dojrzałego płciowo samca osiąga wysokość 2 metrów, a u samicy jest znacznie mniejsza (do 1,2m). Nie zawiera żadnych elementów kostnych, chrzęstnych oraz mięśniowych. Służy najprawdopodobniej do zachowania równowagi zwierzęcia podczas przemieszczania się, lecz nie jest z pewnością jedynym elementem stabilizacyjnym

Pletwa ogonowa - Zbudowana ze zbitej tkanki włóknistej płetwa ogonowa służy przedewszystkim jako główny mechanizm napędowy zwierzęcia.

Pletwy piersiowe - Jako jedyne posiadają elementy kostne i chrzęstne. Ich rola jest ściśle okreśona, choć nie należy do niezastąpionych. Przedewszystkim są częścią układu sterowania i współpracując z płetwą ogonową kontrolują prędkość zwierzęcia.
---------------------------
Skóra

Budową skóra waleni nie różni się niczym od skóry reszty ssaków. Skóra waleni jest całkowicie bezwłosa. Wyposażona jest w specjalne gruczoły wydzielające substancję, która nawilża oraz redukuje opory środowiska w trakcie poruszania się zwierzęcia.Skóra orek jest bardzo elastyczna. Wraz ze wzrotem prędkości, jaką osiąga zwierzę, rośnie też ciśnienie wywierane na ciało orki. Skóra zaczyna się kurczyć, tracąc wodę przez zewnętrzną warstwę przepuszczajacą i formuje fałdy, które absorbują energię turbulencji. Dzięki temu następuje znaczna redukcja oporu wody, przy osiąganiu większych prędkości przez zwierzę.
-----------------------------------
Uklad oddechowy

Wszystkie ssaki oddychają tlenem zawartym w powietrzu. Również walenie, które pobierają ten życiodajny gaz w identyczny sposób. Układ oddechowy orek został odpowiednio przystosowany do ich środowiska i sposobu życia. Wszystko zaczyna się od otworu nosowego, który jest umieszczony na samym szczycie czaszki. Jego położenie nie jest przypadkowe, bowiem dzięki temu orka nie musi wynurzać całkowicie głowy, by zaczerpnąć powietrza. Otwór zamyka się i otwiera dzięki silnym mięśniom, nad którymi zwierzę ma pełną kontrolę.
-----------------------
Uklad pokarmowy

Orka ma 44 zęby (po 22 w dolnej i górnej szczęce). Istnieją także wyjątki - może się zdarzyć po 20 lub nawet 28 zębów w szczęce. Każdy ząb jest niemal identyczny - stożkowaty kształt o prostym planie budowy. Nie istnieje podział na trzonowce, przedtrzonowce, kły oraz siekacze, bowiem wszystkie pełnią tę samą funkcję. Funkcja uzębienia sprowadza się do przytrzymania i zmiażdżenia zdobyczy. Nie tną zdobyczy ani jej nie ćwiartują.
-----------------
Zymysly

Wzrok - Orki jak i wszystkie walenie mają bardzo dobrze rozwinięty zmysł wzroku. Kiedy dostępu do światła jest dużo, orki widzą doskonale zarówno pod wodą jak i na powierzchni. Oko orki ma ciekawą budowę. Gałka oczna jest spłaszczona, a źrenica bardzo duża (jak u kotowatych), co pozwala orkom widzieć już przy niewielkim dostępie do światła

Sluch - Jest to jeden z najlepiej rozwiniętych zmysłów u orek. Obszary mózgu, odpowiadające za słyszenie są zdecydowanie bardziej rozwinięte, niż pozostałe. Budowa ucha wewnętrznego ssaków morskich jest bardzo podobna do ssaków lądowch. Małżowiny uszne u waleni zanikły całkowicie. Kanał słuchowy otwiera się na zewnątrz niewielkim otworkiem bezpośrednio na powierzchni skóry, tuż za oczami. Przewód ten zatracił swoje funkcje słuchowe, a służy jedynie jako swoisty barometr pozwalający ocenić zwierzęciu ciśnienie wody.

Węch - Orki jak i wszystkie ssaki morskie nie posiadają zmysłu powonienia. Woda ma około 60 razy większą gęstość od powietrza, co uniemożliwia cząsteczkom zapachowym rozpraszanie po okolicy. Funkcje wyczuwania zapachów pełni u tych zwierząt język, który jest bardzo czuły na smaki rozpuszczone w wodzie. Zwierzęta płyną z lekko uchylonym pyskiem, pozwalając, by woda przepływała im przez usta. Wyczulone kubeczki na języku wyczuwają smak krwi, padliny, ciał ofiar lub odchodów współtowarzyszy. Dzięki temu orka może odczytać nastrój, stan zdrowia, lub płodność towarzyszki.

Dotyk - Na podstawie wieloletnich obserwacji orek uważa się, że zmysł dotyku pełni znaczącą rolę w komunikacji między zwierzętami oraz w zachowaniu. Stwierdzono, że dzikie orki upodobały sobie podwodne, kamieniste plaże usłane okrągłymi, niewielkimi otoczakami. Zwierzęta czerpią wyraźną przyjemność z ocierania się o dno. Zachowanie takie nosi nazwę "Beach rubbing" i pozwala orkom pozbyć się starego naskórka, a także dokuczliwych pasożytów. Niezwykle wrażliwa skóra w okolicy nozdrzy pozwala orce wyczuć napięcie powierzchniowe i otworzyć otwór nosowy idealnie w momencie przebijania powierzchni wody. Dotyk pełni również ważną rolę w komunikacji pomiędzy osobnikami. Orki bardzo często wzajemnie ocierają się ciałami i lekko dotykają płetwami. Dotyk zasadniczą rolę pełni w trakcie długiej i zmysłowej gry wstępnej.
--------------------
Termoregulacja

Ze względu na to, że naturalnym środowiskiem orek są wody chłodne oraz arktyczne, zwierzęta te są narażone na straty ogromnych ilości ciepła. By zapobiec hipotermii, organizmy orek musiały przystosować się do takich warunków i wykształciły specjalną linię obrony, składającą się z trzech części, są to:

-Tkanka tłuszczowa podskórna
-Niewielkie zmiany temperatury
-Redukcja przepływu krwi w naczyniach
Przystosowanie ryb do życia w wodzie to :
- opływowy kształt ciała.
- ciało pokryte dachówkowato ułożonymi łuskami.
- ciało pokryte śluzem.
- linia boczna.
- maskująca barwa ciała.
- skrzela.
- pęcherz pławny.
- płetwy.
:)